Gedichten. Deel 3(1905)–Nicolaas Beets– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Het oude lied. (Vrij naar het Engelsch.) O zing mij nog eenmaal het oude lied, Van Christus, mijnen Heere! Van hemelsche dingen op aarde geschied, Van zijn liefde, zijn lijden, zijn eere. O zing mij in eenvoud het oude lied, Zoo als gij 't een kind zoudt doen hooren! Want ook ik wil een kind zijn en anders niet, Ik hulploos, onrein, en verloren. O zing het mij langzaam, het oude lied! Het moet mij een laafdrank wezen, Wiens verkwikking ik droppel voor droppel geniet, En die mij het hart kan genezen. O zing mij toch dikwijls het oude lied! Ik vergeet het, helaas! zoo veel malen. De dauw, daar de morgen zoo vochtig van ziet. Verdampt met de zonnestralen. O zing mij zoo ernstig het oude lied, Dat mijn hart zich voelt boeien en binden! Bedenk dat gij vóór u een zondaar ziet, Wien Jezus wil zoeken en vinden. O zing mij toch altijd het oude lied, Dat alleen maar den moed mij kan wekken, Zoo dikwijls, in eenige zorg of verdriet, Gij mij waarlijk tot troost wil verstrekken! O zing mij onmiddlijk het oude lied, Zoo ras gij een weinig zoudt vreezen, Dat wat de wereld grootheid hiet Mij op nieuw tot verzoeking kon wezen! [pagina 252] [p. 252] En als mij eens de adem en 't leven ontvliedt, Ter laatster, ontzaglijkster uren: Zing dan voor het laatst mij het oude lied Van een heil, dat oneindig zal duren! Dit is, dit is het oude lied: Daar is verzoening gevonden; Het is volbracht, het is geschied; Daar is vergeving van zonden. Dit is, dit is het oude lied: Het dierbaarst bloed is vergoten, De macht des afgronds is te niet; De hemel is ontsloten. Dit is, dit is het oude lied, Ons geschonken van God hierboven: De vloek der wet deert zondaars niet, Die in den Zoon gelooven. Dit is, dit is het oude lied: Een Heiland moest lijden en sneven, Dat wie vertrouwend op hem ziet, Ook dankbaar voor hem zou leven. Dit is, dit is het oude lied; Uw Heiland stond op uit de dooden. In den hemel verheven, vergeet hij u niet, Maar deelt in al uw nooden. Vorige Volgende