Gedichten. Deel 3

Aan een ‘openbrief’-schrijver.

Telum imbellum sine ictu.

Uw wenkbrauw daalt, uw oog schiet stralen;

De booze lip krult vreeslijk op;

Het kort en snuivend ademhalen

Meldt een versnelden harteklop.

Krampachtig klemmen zich uw vingeren

[p. 228]

 

Te zamen om een scherpe speer;

 

Gij gaat dit ‘vaak beproefd’ geweer

 

Moorddadig op uw vijand slingeren,

 

En dooddoen zal het als weleer!

 

Dees echter, 't oude wapen ziende,

 

Vreest of ontzet zich niet met al;

 

Dit ‘vaak beproefde’ is 't ‘uitgediende,’

 

Dat in uw handen breken zal.

 

 

 

Zoo was 't. Geen hartaâr werd doorstoken;

 

Geen roode bloedstroom werd aanschouwd;

 

De dufheid van 't vermolmde hout,

 

Was al wat - onze neuzen roken.