Gedichten. Deel 3

Bartje.

Voor uw mooie oogen, Bartje!

Had menigeen ik weet niet wat,

Zijn ganschen schat

Gegeven, met zijn hartje -

Maar gij versmaaddet dat.

Waar gij uw oogjes wendde,

Daar werd een vonkjen uitgestrooid,

En 't hart ontdooid,

Dat nog geen liefde kende -

Maar gij begreept het nooit.

Nu zijn die vriendlijke oogen

Gesloten door een vroegen dood;

De rouw is groot;

Elk hoofd gaat neergebogen,

En ieders oog is rood.

[p. 131]

 

Voorzaagt gij 't, lieve Barte?

 

En wildet ge, om een enkel jaar,

 

Geen weeuwenaar

 

Met een gebroken harte

 

Doen weenen bij uw baar?