Gedichten. Deel 3

[p. 7]

Triomfeerende argumenten.

1.

De ware wijsheid gaat met needrigheid gepaard;

'k Ben needrig - en dus wijs; dat 's dunkt mij klaar bewezen;
En wien ik voortaan geen orakeltje mag wezen,

Bewijst zijn domheid klaar en opgeblazen aard.

2.
Aan een geleerden tegenstander.

Geleerdheid zal ons niet verbazen;

De eenvoudigste is het meest verlicht.

De kennis, vriend! maakt opgeblazen;

De liefde, alleen de liefde sticht.

3.
Aan een gemoedelijken tegenstander.

Gemoedlijk. ernstig! 't Kan wel wezen!

Maar, lieve man! houd uw gemak....

Wie weet of gij Hebreeuwsch kunt lezen!

En voorts, gij zijt geen man van 't vak.

4.
Aan een hooggeleerden tegenstander.

Collega heeft mij niet begrepen:

'k Bedoelde 't juist zoo als hij wil.

't Verschil van rechte en kromme strepen

Is, wel bezien, een klein verschil.

5
Aan een jeugdigen tegenstander.

Laatdunkend jongling, zoo verwaten!

't Bewijst niet veel wat gij bewijst.

In zulke dingen mee te praten

Past hoofden slechts, met eer vergrijsd.

6.
Aan een grijzen tegenstander.

De grijsheid blijft ons eerbiedwaardig.

Maar, is ze ook al de kluts niet kwijt,

Ze is, wat ze ook zijn moog, eigenaardig

Niet op de hoogte van den tijd.

[p. 8]

7.
Aan een welspreenden tegenstander.

Komt ge in uitnemendheid van woorden?

Schrijf recht en slecht, al is 't wat grof!

Een kleed zoo schittrend om te boorden,

Bewijst niet heel veel voor de stof.

8.
Aan een zakelijken tegenstander.

Leer eerst uw taal wat beter schrijven!

Gebruik de Siegenbeeksche vijl!

Uw aanval zal niet lang beklijven;

Hij heeft zijn vonnis in den stijl.

9.
Niet aan, maar van een duchtbaren tegenstander.

De man is overal weerlegd

Door alle knappe luiden,

En 't beste, dat hij schrijft en zegt,

Heeft weinig te beduiden.

Ook heeft hij onze weinigheid

Niet enkel aangevallen,

Maar zelfs (met afschuw zij 't gezeid!)

Dien lievling van ons allen!

En zoo het groot publiek eens wist,

Zoo als 't ons is gebleken,

Hoe dikwijls zich die man vergist,

Dien men zoo stout hoort spreken!

Eén staaltje! Op zeekre pagina,
Staat a + b voor b + a.

10.
Aan allerlei tegenstanders.

Ik ben de liefde zelf, en zoo er iets ontbreekt

Aan mijn geleerdheid - nu! wie zou zich ‘feilloos’ prijzen?
Maar gij zijt zeedlijk slecht. En vraagt gij naar bewijzen?

Dit ééne: dat gij mij gedurig tegenspreekt.