John Wiclifs asch.
This brook (the Swift) hath conveyed his ashes into Avon, Avon into Severn, Severn into the narrow seas, they into the main ocean: and thus the ashes of Wycliffe are the emblem of his doctrine, which is now dispersed all the world over.
Thomas Fuller. († 1661).
De Swift ontving de gloeiende asch
Van 't eerbiedwaard gebeente
Van die een kracht in England was,
Een licht der Godsgemeente;
Wiens ijvervuur met pen en mond
Alleen de dood gebluscht had,
En die nu in gewijden grond
Schier half een eeuw gerust had.
De haat, die nimmer rusten kan,
Moest hem in 't graf vervolgen,
Het laatste spoor van zulk een man,
Door vlam en vloed verzwolgen!
De Swift, van 't wreed geschenk ontroerd,
Heeft, met eerbiedig beven,
Die asch aan de Avon toegevoerd,
En aan de Severn de Avon;
De Severn haar, langs breeder baan,
Ter zeestraat in doen stroomen;
Van daar is zij in d'Oceaan,
Niet anders 't woord uit Wiclifs mond,
De vrucht van zijn gedachten,
Heel England door, de wereld rond,
Van na- tot nageslachten.
Wiclif was in Dec. 1384, onder 't hooren van de mis, in zijne parochiekerk te Lutherworth ontslapen. De stoel, waarin hij den geest gegeven had, wordt er nog getoond. - Een en dertig jaar daarna, ten jare 1415, werd hij in het concilie van Constanz ketter verklaard, en bevel gegeven tot opgraving van zijn gebeente en uitwerping uit den gewijden grond. Eerst dertien jaar later (1428) werd aan dit bevel, op aanmaning van Paus Martinus den Vden, uitvoering gegeven door Bisschop Fleming van Lincoln. Deze liet het gebeente verbranden en de asch in de Swift werpen.
Avon; spreek uit Even. Severn; spreek uit Sev'ern. Ter zeestraat in enz. Fuller zegt: into the narrow seas; nl. het kanaal van Bristol, en dat van St. George.
Auteursrecht onbekend