Dichtkonst van verscheide stoffen
(1668)–Johan Beets–
Auteursrechtvrij
[pagina 254]
| |
Het zei zy zullen my strak aen de Veenzon geven,
En ghy krijght dan de vloek; Met dubbel groote reên.
Ghy hebt ('k en weet hoe langh verby) belooft te schrijven,
Wat isser op gevolght? uw' letters? niet een woordt.
Nu wraektenz' uw geloof; nu doen zy niet dan kijven;
Nu zendt ghy my, waer heen? maer in een wisse moordt.
't Is waer zeid ik, ik zal daer zelven hene varen,
En gaen in hechtenis, of licht'lijk mijn berou,
En haer goedaerdigheidt my 't leven wilde sparen,
Zoo niet, zoo doe men my, het geen dat men u zou.
Dies kom ik Vrienden dan, en stel my voor uw' oordeel
Te recht; ey leght my op, doch geen verdiende straf.
Laet oude vriendtschap doen voorspreeken tot mijn voordeel,
En deez' verdorde krans, wiens bladen vallen af.
(Eilaes door 't derven van mijn Daphne, 't kransjes zonne,
Die al de glants wel eer heeft op deez' blaên gestraelt,
Ja zoo ook, dat ik noit iets tot haer lof begonne,
Maerty weêr aen zoo haest haer schijnzel weder daelt)
Het is een kleine macht 't gevallen te vertreden;
Smijt't geen, met stutten opgerecht staet, onder voet;
En toont aen my, die legh t' zaem uwe zachtigheden;
Zoo bid ik, dat u ook Apollo helpen moet.
|
|