Gheestelycke rym-konst

[p. 18]

Van Godts Kenbaerheyt.

MEn kan Godts wesentheyt niet siẽ met's lichaems oogen:

Gheen cracht en kan soo seer der sinnẽ cracht verhoogen.

Iae self en kan soo hoogh niet climmen het verstandt,

Soo langh als't voor de doodt noch sucht in desen bandt.

Doch als des menschen gheest van't lichaem is ontbonden,
En gansch ontslaeghen is van schult en alle sonden,

Dan komt Godts vvesentheyt vervullen sijn gesicht;

Maer hier toe is nochtans van doen genadigh licht:

[p. 19]

 

Want noyt en kan soo hoogh op-climmen creature,

 

Hoe edel dat sy is, door't licht van haer nature.

 

't Is vvonderlijck genoegh, dat daer toe onse cracht

 

Verheven vvorden kan door Goddelijcke macht.

 

Maer gheene macht nochtans en kan door't hoogh verheffen

 

In ons Godts kenbaerheyt en kennis maeken effen:

 

Soodanighen begrijp, ghelooftmen, dat alleen

 

Het Goddelijck verstandt toe-komt, en anders gheen.

 

De salighe dan self en sien niet alle saeken,

 

Die Godt nu heeft ghemaekt, oft die hy noch kan macken;

 

Sy sien nochtans al't ghen' dat haeren staet belanght;

 

En boven al het goet, daer alle goet aen hanght.