Belegheringhe der Stadt Alckmaer, Anno 1573.
[1573.] EEnen Jesuyter/ghenoemt Cornelius Claudius Chrysopolitanus, heeft den Coninck van Hispanien desen raedt ghegheven/ om haest een eynde te maecken van den Neder-landtschen crijch: Hy raedt sijne Majesteyt/dat hy een seer groot ende gheweldich Legher soude beschrijven ende te velde brenghen/ende dat hy daer mede soude belegheren ende innemen eenighe van de voornaemste Steden des Landts/ende voeghter by hoe hy/Meester gheworden zijnde/daer mede leven soude.
Sijn eyghene woorden zijn dese / Oppugnata vel expugnata Civitate una vel altera ex praecipuis, vel tertia, quae pacem oblatam respuerint, tanta animadversione, tanta austeritate, ne dicam immani & plus quàm barbara & fera crudelitate, ibidem res agat in omnes usque ad minimum, insontes pariter & insontes (dictu durum) ut nemini parcat, nullius aetatem vereatur, conditionem vel sexum respiciat, aut impubis & tenellae aetatis misereatur, ut omnium aures haec audientes timiant, corpora horrore concutiantur, artus contremiscant, in verticem crines erigantur, vultus concidant, facies pallore immutentur, quo ceteris oppidis Belgij, timor incutiatur. Dat is te seggen/ Alsser een, twee, of drie van de voornaemste Steden, die den aenghebodenen vrede ende ghenade verworpen hebben, sullen bestormt ende inghenomen zijn, so sal de Coninck aldaer sulcke straffe, sulcke ghestrengicheyt (om [1573.] niet te ghebruycken de woorden van onmenschelijcke ende meer dan Barbarissche ende beestelijcke wreetheyt) oeffenen ende bedrijven moeten teghen alle ende eenen yeghelijcken, van den cleynsten tot den grootsten, sy zijn schuldich ofte onschuldich (al hoe wel dat dese woorden hart luyen) dat hy niemandt verschoonen en sal, sonder aensien van jaren, van staet of qualiteyt, hy sy Man of Vrouwe, hy sy Kindt of jonck van jaren, hy en moet met niemanden barmherticheyt hebben, maer soo handelen, dat eenen yederen die het hoort vertellen de ooren tuyten, haere lichamen schudden en beven van schrick en vreese, dat hare ledematen citteren, ende haer de hayren te berghe staen, haer ghelaet sich onstelle, haer aensichte bleeck en doodt-verwich worde: Op dat den anderen Steden van Neder-landt eenen schreck ende vreese aenghejaecht worde. Het blijckt ghenoechsaem aen de moorderijen ende wreedtheden die Duc d'Alba binnen Mechelen/Zutphen/Naerden/Haerlem/ende elders ghepleecht
heeft/ dat hy de wreede lesse des Jesuyters Chrysopolitani seer wel gheincorporeert heeft ghehadt. Maer even wel en is hy tot sijn voornemen met d'andere Steden niet ghecomen. Want nae den wreeden moordt binnen Haerlem begaen/ heeft Duc d'Alba brieven gheschreven aen alle de Steden van Hollandt/ ende oock aen andere/ haer ghenade aenbiedende/ ende soo sy die niet dadelijck aen en namen/ haer dreyghende met alle rigeur ende wreedtheyt te overvallen: Maer niemandt en gaf hem gehoor: Jae die van Rotterdam ontboden hem/ dat sy wel den Coninck van Hispanien voor haeren Heere erkenden/ maer dat sy niemandt anders voor des Conincx Stadt-houder in Hollandt en bekenden/ dan den Prince van Oranien. Wat oock Duc d'Alba