Leyts-prieeltje, ofte Cupidoos sinlickheyt

ofte Cupidoos sinlickheyt

[GELuckich is den mensch]

Stemme: Bereyt u Huys terstont, &c.

GEluckich is den mensch
Die hem hier laet ghenoegen,
En stelt syn hoochste wensch
Int geen dat God wil voegen
t Zy vreuchden, of verdriet,
En wenscht hy anders niet
Dan dat Gods wil geschiet.
2 Als 't schip zeylt voor de windt,
Bevrijt van stuere vlagen,
Dan wortmen seer bemindt,
Van Vrienden en van Maechden,

[p. 128]

 

Die Godt syn gunst verlient

 

So dat 't geluck hem dient,

 

Heeft alle man te vriendt.

 

3 So een heeft veel Compeers

 

Veel Nichten ende Neven,

 

Men groet hem al van veers

 

Syn naem wort hooch verheven,

 

Al is 't een halven Sot,

 

Men mint hem om 't genot,

 

Dat doet den ronden-godt.

 

4 Maer alsmen teert en smeert,

 

Met gasten ende brassen,

 

Die achtmen waert ge-eert,

 

Elck een weet op te passen;

 

Niemant gaet gaerne mis

 

Men voecht sich aen den dis

 

Daer wat te kluyven is.

 

5 Maer als door tegenspoet

 

De kans begint te keeren,

 

Datmen sich wachten moet

 

Van veel te bancketeeren,

 

Dan ist adieu Compeer,

 

Elck heeft dan een afkeer,

 

Men kent geen vrienden meer.

 

6 Al schijnt de vriendtschap groot,

 

Men sietse haest ontwennen

 

Dan vintmen dat de noot

 

De vrienden recht leert kennen

 

't Is beter Godt betrout,

 

Dan men op vrienden bout,

 

Wiens liefd' soo haest verstout.

 

I. B. Vliecht niet te hooch.