|
| |
Honori Praestantissimi, Doctissimique philosophi, Winandi
Rvtgersii, cum in celebri Batavorum Academia Philosophiae laurea donaretur, Anno Domini ciɔiɔcix.
XXVI.
VLtima Palladij sumunt exordia fasces,
Cum trabeis crescunt tituli, rursusque triumphans
Ardua Pierios lassat Sapientia colles.
Et iam Pegaseo latè veneranda Senatu
Doctrinae delubra patent, foribusque Minervae
| |
| |
Inclyta victrices suspendit Leida coronas.
Tuque ô, qui patrium claris virtutibus orbem
Illustras, tantos inter spectande triumphos,
Rutgersi, procedis ovans, ac iudice Phoebo
Proveheris, signasque novis insignibus annum.
At non indecorem claris te, magne, Sophorum
Inferis ordinibus, nec te veniente dolebit
Auriacae regina scholae; per grandia rerum,
Per clausos naturae obices, per quicquid ubique
Scire potest mens docta, vel ignorare recusat,
Vadis iter laudum, & vastas diffusa per artes
Irrequieta suos virtus exuscitat ignes.
Prima tibi gravibus trita est discursibus aetas,
Et sapuit de matre recens. tibi contulit idem
Ingenium, vitamque dies. praesaga futuri
Ardua mens, vix passa parem, festinaque laudum,
Impatiensq́ue morae, socias vigil antè cohortes
Vertit ovans. semper Pallas perspecta priores
Vrget, & à tergo venientum despicit agmen.
Mox ubi firmarunt pleni praecordia sensus,
Agnovit natura suum, complexa ministrum
Foecunda matrona sinu; mundiq́ue labores,
Hinc varios animae genios, hinc fertile terrae
Ingenium, tot rerum obitus, tempusque locumque,
Materiaeque informis opus, miranda Deorum
Atria, & aurato rutilantia sidera vultu
Prodidit, & magno dominum dignata theatro
Abdita tantarum patefecit semina rerum:
Quis celsi convexa poli, quis limina Divûm
Sustineat versare manu: cur cornua Phoebe
Mutet, & auricomi velox vestigia fratris
| |
| |
Ponè premat: nunc ipsa prior contendat in ortum:
Nunc societ, dirimatque faces, medioque recedat
AEthere: corporibus quae sint elementa caducis:
Quam distet natura Deûm; quae cognita monstrent
Angelicos documenta choros: quam discrepet orbe
Angulus, & pulchro vitium secedat honesto,
Non ita iudicio Minos commissa severo
Factaq́ue fortunasque animarum & crimina discit.
Nec vitae pars ulla perit: sed tempora curis
Cuncta vacant divisa suis. quos otia perdunt,
Non credis fluxisse dies. Si praevia Solis
Nuncia purpureo Pallantias exit amictu,
Tot mundi secreta legis. Si vesper Olympum
Induat, emerito subducens lumina mundo,
Te tuus urit amor. vulgoque ereptus, & umbris
Adspicis aeternis habitatas mentibus arces.
Iamque tibi fessam firmaverat anchora puppim,
Cum titulis decorandus ades, generosaque sprevit
Privatos doctrina lares, testisque laborum
Leida fuit: cum iam trepidum gavisa Sophistam
Risit, & exactis clamavit pilea curis.
Palladij stupuere senes, attentaque Phoebi
Conticuit domus, & sancti delubra Senatus.
Tam celer ingentes explevit cursus honores.
Currus Pegasei strident, Sophiaeque curules
Approperant, gestitque novo iam vindice Pallas,
Ingenij mirata decus, tantique superbum
Pectoris officium, doctaeque exorsa iuventae.
Quare age Socraticos inter celeberrima coetus,
Scande triumphalis culmen venerabile sellae
Edita mens, proceresque inter spectanda togatos
| |
| |
Iura superba tene, genijs donata Sophorum
Principibus, magnis animum nunc laudibus exple
Victor, & aeternas capta tua praemia lauros.
Panduntur laudum portae, tibi buccina mugit
Pegasidum, festoque fremit tibi carmine vates,
Nec tanto dubitat plausum conferre triumpho.
Ante tuos currus doctae septem ordine divae,
Quarum barbaricas solertia despicit artes,
Incedunt, gratoque ducem sermone salutant.
Prima Palaemonios ostendens virgo labores
Ingreditur, calathisque effundit lilia plenis,
Phocaeis allata iugis. Hanc pone sequuta,
Amplificam pandens chlamydem, Facundia palmam
Explicat, & suavi solvit praeconia voce.
Mox contracta subit Ratio, quartumque Galeni
Ridet opus, tanto destructum praeside diva.
Hinc quae discreti disponit munia quanti
Ad numeros dea vota facit, Pyliamque senectam
Suppetat, & seros excurrens nomen in annos.
Quam radio totum describens gentibus orbem
Insequitur regina, tuosque expandit honores;
Et vastum laudis spacium. Tibi sidera sexto
Ordine, & astrorum designat tecta virago.
Vltima dulcisonis victori concinit hymnis.
Felix, cui tantae praeconia ferre catervae,
Et precium coeleste datur, cui docta dearum
Agmina, & Aoniae despondent vota puellae.
Nec tamen immodicus proprij iactator honoris
Aspectandus ades, generosa modestia laudem
Dissimulat, titulosque sibi mens candida demit,
Quos pudibunda capit. Non se meruisse fatetur
| |
| |
Quisquis adhuc nescire putat, geminosq́ue triumphos
Victor agit, quicunque suos dum perdomat hostes,
Demissâ se mente domat, lauroque togâque
Fit minor, & tumidos calcat bis victor honores.
At tu Battavicae qui surgis gloria gentis,
Emeritus mundi studijs, castrisq́ue Minervae,
Thura Deo, laudesque refer, persolve Tonanti,
Qui novus intrabis Christi delubra sacerdos,
Vota precesque tuas. Iam te coelestia poscunt,
Et sancti vates, & primae sensa loquelae,
Ipsaque Relligio. Sophiae descende theatris.
Sat mundo, terraeque datum. desueta prophanis
Vna Palaestinos mens sacrosancta prophetas
Imbibat, & magnum destillet ab aethere Christum.
Finis Heroicorvm.
|
|
Auteursrechtvrij