De studietijd van R.C. Bakhuizen van den Brink door brieven toegelicht

[p. 122]

Bakhuizen van den Brink aan E.J. Potgieter
Amsterdam, 6 februari 1835.^*

Met deze brief begint de reeks van kleine, slechts een enkele maal door Bakhuizen of door Potgieter gedateerde briefjes, waarmede de twee vrienden een correspondentie per bode onderhielden. Meestal zijn deze briefjes dus door mij op grond van de inhoud zo goed mogelijk gedateerd. Begin februari was het laatste nummer van de Muzen verschenen, zodat de vrienden zich geheel op de uitgave van Drosts werken concentreren konden.

* Collectie Potgieter. Univ.bibl. Amsterdam. Al 10a.

[Febr. 6. [1835?]] ¹⁸⁸

Mijn vriend Potgieter had niet noodig mijn gevoelen te vernemen omtrent de gezondene proef van Beyerinck.¹⁸⁹ Zooveel, mijne waardste, verlaat ik mij op uwen smaak ten dezen opzigte dat ik mij aan uw preadvies geheel onderwerp. Vooral echter zou ik de letter niet grooter wenschen. Bij de inzage komt het mij voor dat de verhouding tusschen de kleinkapitaal letter van het opschrift aan het hoofd der bladzijden en de drukletters zelve, niet wel gekozen is. In een van beiden zou ik dus eenige verandering wenschen, doch ik onderwerp mij aan uwe beslissing. De letterzetters hebben mij bij de herlezing schrikkelijk geergerd. Hoe is het mogelijk naar een gedrukte kopij nog zoo vele schromelijke fouten te maken.¹⁹⁰ Bang vooruitzicht tegen dat zij het bijna onleesbaar schrift van onzen vriend op hun Procrustesbed zullen uitstrekken!

Hiernevens de verlangde boeken enz. Ik geloof dat het best en in den geest van onzen vriend gehandeld zou zijn wanneer wij zijnen roman den titel lieten die hij daarvoor bestemde. Deze was zoo ik meen, de Augustusdagen.

Hoe is het met de schets?¹⁹¹ - Geef mij eene groote gedachte roep ik u met Herder toe. Intusschen hoop ik eer de week ten einde is u schriftelijk te overtuigen dat het vermoeden van woordbreuk dat op mij kleeft, onverdiend is.

Hebt gij het protest van onzen nieuwen recensent in de Vr. d.V. tegen de

188 Van Potgieters hand een aantekening: Febr. 6. V.d. Brink. Later blijkbaar is daarbij gevoegd: [1835?].

189 Dit is de proef van het eerste deel van Schetsen en Verhalen door den schrijver van Hermingard van de Eikenterpen. Amsterdam, G.J.A. Beyerinck, 1835.

190 Het eerste deel opent met Het altaarstuk, dat al in de Almanak voor het Schone en Goede voor 1833 verschenen was. Het wordt gevolgd door de in Drosts nalatenschap gevonden onvoltooide roman De Augustusdagen

191 Met ‘de Schets’ wordt de biografische inleiding, waaraan zowel Potgieter als Bakhuizen hebben gewerkt, bedoeld. Ik stem dus in met P.N. van Eyck in zijn Drost-studies III, De Pestzegen en De pestilentie te Katwijk in Tijdschr. N.T. en L. 60 (1941), p. 171.

[p. 123]

autoriteit van Goethe gelezen.¹⁹² De kerel ergert mij omdat hij zoo laf is. Die arme martelaars van hun soi-disant zedelijk gevoel! In de schets zal er welligt aanleiding zijn om aan te wijzen hoeveel beter onze Drost slaagde sinds hij die willekeurige wet onzer Hollandsche letterkunde van tijd tot tijd durfde verbreken.

Heden middag verzel ik den Doktor op een kunstregterlijken togt naar Kiersch.¹⁹³ Ik wenschte dat gij tegenwoordig waart om u met het gezicht van l'Important te kunnen vermaken.

Na groete aan uwe Tantes

tt

VdB

192 Het betreft hier de in De Vriend des Vaderlands IX (1835) p. 1-4 opgenomen recensie van Nederlandsch Magazijn van Romans en Verhalen. Tweede deel. Het eerste deel had een andere recensent gehad. De door Bakhuizen bedoelde passage luidt: ‘Niet, dat men geen roman zoude mogen schrijven dan uit en tot een zedelijk doel; - in zoo ver stemmen wij gaarne in met het slot van de recensie des eersten deels in dit zelfde Tijdschrift; (ofschoon protesterende tegen de autoriteit: zelfs van Goethe, in quaestiën, die niet bloot aesthetisch zijn, maar waarin ook de zedeleer betrokken is)’.

193 Petrus Kiers (1807-1875) een nogal bekend kunstschilder. In het adresboek voor 1841-'42 wordt zijn naam gespeld als Kiersch. Hij woonde toen in de Lange Leidsedwarsstraat bij Spiegelgracht No. 35 c 9. Inlichting van Mr. H.F. Wijnman. ‘L'important’ is Heije.