Van menigerleyde opsettinge ende anslagen die de keyser dede tegen den hertoge van Bourgondien, om hem te crencken.
Dat LXV capitel.
Die keyser verhorende dat dye hertoge in sine opinie persevereerde ende van sine op genomen propoest niet of staen en wilde, heeft hi hem bereyt ter wapenen mit een groot ontallic volc uut Duyschen lande, ende quam tot Andernaken. Die keyser hadde oec bevolen den Switsen, dat si tlant van hoge Bourgondien invaderen dair op oerlogen souden; dwelck si deden, verwoestende ende destruerende dat tot vele plaetsen mit rove ende brande. Noch had hi gesonnen an den rijcksteden als Olms, Basel, Norenburch, Straetsburch, Franckevoert, Popperden ende Aken, dat si hem te diensten comen souden. Voert sant hi sinen brieven int lant van Overijsel an den steden van Groeningen, Campen, Zwolle ende Deventer, dat si in geenre manieren den hertoge van Bourgondien adhereren ende bijstant doen souden; ende in desen brieven tot desen steden gesonden noemde die keyser den hertoge te wesen een boes tijran ende een vervolger des Heyligen Roemschen Rijcs, ende begeerden mit groter instancien dat si den Coelschen ende Nuyschen hulp ende bijstant wilden doen. Die Overijselse steden bekenneden dat si aen des hertogen landen gepaelt ende belegen waren, ende die niet wel ontberen en mochten, en dorsten si hem geen bijstant ende hulp van volc doen, mer senden hem presenten ende gaven, doende haer ontsculde. Desgeliken deden die Oest-Vriesen mede. Die keiser hadde oec vele diffamative brieven ghesonnen in den landen van Brabant, Gelre, Lutsenburch, Limburch, Vlaenderen, Hollant ende Zeelant. Van desen boden quam ene tot Loven, ende gaf een burgermeester van der stede enen bryef ende maecte hem terstont uuter stede wech te comen; den brief lesende, verscricte hi ende was seer beducht, ende dede den bode soeken, mer hi was wech uuter stede. Die hertoge dese tidinge verhorende, was gram opten heren van den Perlamente, dat si den bode niet gevangen en hadden; waerom willende hoer excusacie maken tegen den hertoge, deden desen burgermeester vangen. Die hertoge ontfing sine excusatie ende lieten vry gaen. Desgeliken quam oeck een bode in den lande van Hollant. Dese, beducht wesende, en dorst int lant niet comen, ende huyrde enen anderen om II wit penning daghes, dat hi die brieven in Hollant dragen soude. Ende quam tot Dordrecht, presenterende den oversten van der stede die brieven, denwelcken si vingen, ende sonden hem gevangen mitten brieven totten heren van den Rade van Hollant in Den Hage, ende die sonden voert mitten brieve totten hertoge. Die hertoge hem examineert hebbende ende vernemende dat hi des keysers bode niet en was, mer dat hi daertoe gehuyrt was, deden an enen bome hangen.