Hoe biscop Jan van Arkel uut Vrancrijc wederquam tot Uutrecht, ende hoe hi mit die VI voechden concoordeerde.
Dat III capittel.
Als nu here Jan van Arkel, byscop van Uutrecht, lange tijt te Romen hadde ghelegen, ende die VI voechden voerseit merkeden dat hi niet weder en quam, hebben sy een conspiracie ende een starc verbant gemaect mitten kerken van Uutrecht, opdat si hem mits dien souden wederroepen van Romen te comen tot sinen biscopliken stoel. Ende also si begeerden, gesciedet: want die biscop siende die brieven sijnre kercken, is uut Romen getogen ende is ghecomen tot Uutrecht op Sinte Gijelisdach int jaer M III C ende LI. Ende als hi wederghecomen was, is hi nochtans beswaert geweest mit uutermaten grote sculden, ende niet lichtelic en mocht hi daeruut comen; want hi van alle sine vrienden gelaten was, ende bisonder, dat hi hulp noch bistant en hadde an here Jan van Arkel sijn vader, noch an here Ot van Arkel sijn broeder, waerom uut groter noot heeft hi hem vromelic geset tegen dese ses voechden, betrouwen hebbende in God ende in sinen patroen, Sinte Martijn. Ende heeft eerst ingecregen dat casteel van Woerstein, ende heft hem geset te vechten ende te oerlogen tegen dese ses voechden. Ende des jaers daeran, in die Vasten, heeft hem heer Ot van Iselstein gedaen dat slot te Beverwaerde leggende, tusscen Uutrecht ende die stat van Wijc te Duersteden. Ende daer onthilt hem dye biscop, ende beghan al-