Van die vereninge ghedaen tusschen den biscop Gwije van Uutrecht ende grave Reynout van Gelre van der Velue.
Dat VI capitel.
In den jaer Ons Heren dusent III C en XII, doen waren binnen dye stede van Aernhem vergadert biscop Gwije van Uutrecht ende grave Reinout van Gelre ter cause van der Velue, daer grote twist ende oorlogen om waren geweest. Ende dese heren worden verenicht, ende daer wort uut gesproken als dat die grave voertan dat lant van der Velue, mit ander goeden dye hy van den hertoghe van Brabant te lene te houden plach, dye sonder middel te lene houden soude van der kercken van Uutrecht. Want dye hertoge van Brabant hadde versuymt binnen een behoerliken tijt dit leen te versoken, ende sinen eedt daerof te doen den biscop van Uutrecht voorseit. Dese biscop Gwije van Uutrecht beswaert wesende mit menigerlei sculden, is hi getogen in Vrancrijc om sinen cost te sparen, ter tijt toe dat sine sculden betaelt souden wesen. Ende hoewel hy aldus lange uuten lande was, so en was nochtans niement so koen die daer ontsich ende vrese des biscops in zijn Sticht dorste comen om enich gewelt ende overlast den ondersaten te doen of ijet te nemen. Int jaer Ons Heren dusent III C XV, des sonnendages voer Onser Liever Vrouwendach Geboerte, worde dye eerste Kermisse oft Kercwiinge gehouden van Sinte Pancraes kerck in dye stede van Leyden, gheheten op dat Hoghelant.