Van enen roese geheten Claes van Kijeten.
Dat XIIII capitel.
Omtrent dese tijt was een man geheten Claes van Kijeten, geboren van cleine ouders, in enen dorp geheten Spaernwoude, bi Haerlem, wiens statuere oft lichaem bi andere menschen niet en was te geliken, want onder sijn uutgerechte arm so ginc wel die langste man doer, die int lant was. Ende onder een scoe van sinen voete so worden wel vier voeten onder bedect. Die scoelkinderen, ghaende oft comende van der scolen, sagen hem wel aen van achteren, mer van voren en doersten si hem niet ansien; ende nochtans so was dese Claes een saftmoedich ende goedertieren man, ende en was niet fel ende quaet. Dus waert saeke gheweest, dat hi so stout, cloec ende vroem waer geweest van herten ende van moede als hi groot ende starc was van lichaem, hi soude allene die vianden mit sinen gesichte ende tegenwoerdicheit hebben verjaecht.
Auteursrechtelijk beschermd