Van een tractaet des ghemenen lantsvrede over Duytslant.
Dat XIIII capitel.
Binnen desen sijn versamet die raetsluden ende rechters van Duytslant in der stat van Mens opten Rijn, om te spreken van enen gemenen lantvrede; ende senden daerom coninc Willem in Den Hage enen brief, sprekende aldus: Willem, die Roemsche coninc, horen rechten gloriosen here, raetsluden ende rechters meer dan over LXX steden in Duytschen lant onderdanicheit ende onsen ewigen dienst! Uwe hoecheit doen wi te weten mit desen brieve dat wy sijn te Ments tot eenre gemeenre dachvaert, overmits eens edelmans, Aelbrechts van Waldec, die een rechter is int Rijc; waerom wi bidden uwer Coninclyker Mogentheit, dat ghi die lantvrede die salichlic begonnen is wilt confirmeren ende starcken mittenGa naar voetnoot273 brieve uwer mogentheit, wanttet kenlic is dattet u inbrenct oerber ende salicheit. Ende ghi sult oec weten, dat wi mit groter begeerten verbeiden die salicheyt uwes toecoemst tot onsen lande. Gescreven tot Mens opten lesten dach van junio. Die coninc, als hi desen brief overgelesen hadde, geboet hi rechtevoert myt sinen brieven der mogentheit den lantvrede vast te houden elcken man op zijn lijf. Nu willen wi die gesten van den coninc Willem een luttel laten rusten ende spreken wat van den gescienissen die gevallen zijn hierentusschen bi den biscoppen van Uutrecht.
Auteursrechtelijk beschermd