Hoe Willem, grave van Oest-Vrieslant, gevangen wert, ende hoe hij ontquam ende hijlicte an sgraven dochter van Gelre.
Dat VII capittel.
Dese onlede vernam grave Willem van OestVrieslant, ende verblide hem dat grave Dirck sijn broeder desen sege vercregen hadde, ende quam Ter Horst, om sinen broeder te sien in die vroechde van der zeghe. Ende als grave Dirck sinen broeder sach, quam hem in den sinne van der viantscap die hi voertijts ghehadt hadde, ende verduchte of hij tot hem yet gecomen mochte wesen, om verraet of des ghelijcs, ende beval enen sinen dienre, gheheten Henric Craen, dat hi sinen broeder grave Willem venge ende leyden in skeysers vangenisse, als hi dede. Ende grave Willem en hadde niet lange ghevangen gelegen, hi en brack uut, ende quam al heimelic op goeden hoop tot grave Otte van Ghelre, omdat hij meende van hem bescermt te wesen, dien hi een tijt bi hem hilt. Ende omdat die grave van Ghelre desen grave Willem wel kende, also hi hem int Heilige Lant ghesien hadde, ende een wijs vroem man ter wapen waer, soe gaf hi hem Alijt sinen dochter te wive, daer hi bi wan een soen, geheten Florijs, die namaels grave van Hollant wert, enen Otte, enen Willem, een dochter die Ade hiet, abdisse van Reinsburch, ende Rijcwijf, die nonne wert. Dese bruloft ende feest wert gehouden tot Staveren in Vrieslant; ende grave Willem wert hoechlic daerna in Vrieslant ontfangen, ontsien ende gheeert. Hierna, in den selven jare, wert gesoent dye twedracht dye grave Dirc van Hollant ende grave Otte van Gelre onderling hadden in desen schijn: Als dat Alijt, grave Dircs dochter, te manne hebben soude joncheer Henric, grave Otten soen; mer dese twe leveden onlange daernae, ende sijn begraven tot Reynsburch int cloester.
Auteursrechtelijk beschermd