Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)

Van II scone victorien dye grave Dirck ende sijn wijf hadden op haer vianden, ende van den payse dyer ghemaect werdt.
Dat IIIA capittel.

Nadat grave Dirck sine landen rustelic ende vredelic na sijns vaders doot V jaer lang hadde geregeert, dat was in den jare Ons Heren M C ende XCV, quam joncheer Willem sijn broeder weder thuys in Hollant van den Heiligen Lande, dien hi lieflic mit betamelicker eren ontfing; mer onlancxs, overmits quade tongen ende pluymstrikers, worter groten nijt ende viantscap ghezaeyt tusschen dese II lieve broederen. Also, dat Willem ruymde Hollant, ende quam in Vrieslant onder den Drechters, ende verbant hem mitten Vriesen, ende quam dagelixs op die naeste dorpen van Hollant roven ende branden, ende dede den

[p. 149v]

lantluyden groten scade.

Op dese selver tijt quam Baldewijn, grave van Vlaenderen mit ghewapenderhant in Zeelant, om te bevechten Walchren, sijn landen naest gelegen, also dat grave Dirck in groter sorgen stont; ende vergaerde een groot heer van volc, al dat hi crigen konde, diewelcke hi deelde bi rade sijnre heren ende edelen in II partyen ende delen, ende toech met dat een deel in Zelant tegens die Vlamingen, ende liet Adelheit zijn wijf, die graefinne, dat ander deel, om daermede te trecken op die Vriesen. Dit aldus geordineert wesende, ghing grave Dirck te scepe, ende quam in Zeelant, daer hi tegens den grave van Vlaenderen enen swaren strijt vacht, ende jaechde hem mit cracht uut Zelant. Des ghelijcs quam Adelheit, die graefinne, mit haer volc van Egmont tot Alcmaer, om den Vriesen te bedwingen. Hiertegens brochte joncheer Willem enen groten scare volcs van den Vriesen, die hem niet en ontsagen te strijden tegens den Hollanders. Ende als dese II heren volcs bi malcander quamen, vlogen die van Winkel ende van Nyendorp uuten stride, dye om een somme van penninghen van grave Dirck dairtoe gehuert waren, ende lieten den anderen Vriesen, haer gebueren, in last ende perikel, also dat si van der Kermers gedreven worden in een grote zudde riets, ende worden omme besingelt, dair si hem selven vromelick mit heer Willem vechtender hant uutholpen, ende doervochten ende ontquamen. Welcken ongeluc oft ongeval si heer Willem nyet aen¹⁸⁹ en teghen, mer hoers selfs versumenisse. Ende omdat hi aldaer so trouwelic bi hen bleef, so betrouweden si hem dairna altoes te bet. Te hant hierna quam grave Dirck uut Zelant mit sinen volcke, die den Vlamingen dairuut verdreven hadde, ende was seer wel gemoet, dattet hem van sinen vianden aldus wel ghelucket was. Corts daerna quamen in Kermerlant Baldewijn, die biscop van Uutrecht, Dirck, die domproest, Otte die castelein van Benthem, gebroederen, ende deser beider broeders omen. Dese arbeiden seer, alst wel reden gaf, om wege te vinden dat si dese broederen verenigen mochten ende tot volcomenre vrientscappe brengen, die bi nidichede van sommighe luyden vianden gheworden waren, als ghi voir gehoert hebt; daer hem billixs een ygelick voer wachten soude bi deser reden: want men seyt ghemeenlic: Wye sijn hande tusschen runde ende boom stect, dat hij se gaerne geschillet weder na hem trect; dit overgeslagen. Dese III personen en lieten niet en of, also si daertoe ghehouden waren, si en cregen desen twedracht van desen broederen in die handt, sodat sijt van allen saken an hem bleven; daer si doe overdroegen bi ghemeen consente, ende seiden een seggen tusschen hen beiden aldus: Grave Dirck soude bliven grave van Hollandt, omdat hi dye outste waer; ende Willem soude ontfangen van grave Dirck sinen broeder dye graefscap van Oest-Vrieslant te leen. Ende hij soude dairtoe hebben uuter tollen tot Gheervliet III C pont sjaers. Ende hiermede souden si verenicht ende in broederlicken minnen ende vrienscappen bliven, als dat wel behoerde. Wouden hem ghyerige luyden laten genoegen, die dicwils bi den here sijn, daer en soude gheen twist noch oerloge vallen. Na desen is Willem in Oest-Vrieslant gevaren, ende wert dair mit groter eren voir enen grave ontfangen. Ende dede maken tot eenre stede dat Ter Oesterzee plach te hieten een starck casteel, daer hy veel tijts lach. Dese grave Willem van Oest-Vrieslandt was alle weghe een oerlogen tachter tegen den grave van Kuynre, ende sloech hem tot eenre tijt meer dan V C man, ende dwanck alle tlant an sine heerlichede. Hierbi mach men wel mercken dat die biscoppen van Uutrecht met

189 aldus C; ontbreekt AB.

[p. 150r]

onrechten ondervinden die graefscap van Oest-Vrieslant, want hadde een biscop recht daertoe gehadt, dese edel biscop en hads nyet overgegeven.