Van here Herbert, die XXVI biscop tUytrecht.
Dat XII capittel.
Herbert van Beron, gheboren uut Vrieslant, wert na bisscop Andries' doot gecoren die XXVI. biscop van Uutrecht. Hi was een naerstich ende volstandich man in der geestlicker discipline. Hi was tot Romen gereyst om nootlicke saken, ende als hij wederom quam, vant hi grote discoort ende tweedracht in Drenthenlant. Want die burgers van Groeningen onderlinge tegens malcander vochten ende stormden, ende bevesten Sinte Walburgen Kercke mit groten wijckhusen, oft een casteel geweest hadde; ende stormden daeruut ende daeran mit scutten ende mit slingeren. Ende om dese onrust quam die biscop sonder merren tot Groeningen, ende wan dese misdadige luyden van der kercke, die hi daertoe brochte ende hem sweren mosten van den Goedshuyse niet meer te maken een vechthuys, noch een oerloechhuys, ende dat si die stadt niet ommuren en souden. Mer dese bisscop, die hadde II broeders, die hi begeerde groot te maken (tot groter schade ende afterdele des bisdoms) ende gaf den enen broeder genoemt Lijfrijt van den bisdom te lene te houden dat burchgraefscap van Groeningen, ende den anderen dat casteleinscap van der stede ende burch van Koeverden, want daer te voren plagen dye biscoppen of hoer maerscalcken die heerlicheden selver te berechten, dat hem nyemant hinder noch moyenisse en dede.
Auteursrechtelijk beschermd