Die cronycke van Hollandt, Zeelandt ende Vrieslant, met die cronike der biscoppen van Uutrecht (Divisiekroniek)

Van die rebelheyt der Vriesen tegen grave Dirck.
Dat VIII capittel.

In den jare Ons Heren M C ende XXXII begonnen die Vriesen te rebelleren tegen desen Dirc, grave van Hollant, waerom dat hi den tijt waernam, ende reysde mit swaer volc in Vrieslant in den winter, doe tlant overal mitten yse overbrugget ende beleyt was, daer hem die Vriesen harde manlicken mit pyken, kusen ende swijnspeten tegens quamen, ende vochten II striden op enen dach. Mer grave Dirck ende sijn heren ghingen int einde te boven, want die Vriesen worden voervluchtich, ende daer worter also veel verslagen, dat mer gheen ghetal of en vint bescreven. Ende die grave is mit sijn ridderscap na der zege ende victorie voerseyt wederghekeert in Hollant mit enen ontallicken roef ende vele ghevangens. Dese grave Dirck hadde enen broeder ghenoemt Swarte Florijs, seer hoemoedich ende stout, die bi quaden raet van sommige heren ende steden in Hollant sine

[p. 139v]

broeders hulde ende vrientscap verloerende, versette hem tegens dese grave Dirck sinen broeder, also dat hi Hollandt rumen moste. Ende toech in West-Vrieslant, dair hem die Vriesen mitten Kenemers bivielen teghens sijn broeder, want hij se onmatelic mit scattinge belaste. Ende quamen ghesamender hant, ende verbranden Alcmaer mitter kercke. Ende dit oerloge stont een jaer lang. Ende togen mit desen Florijs mit heercracht ende met al Kermerlant, ende verwoesten alle tlant, ende verbranden alle die oude sloten ende castelen den grave van Hollant toebehorende, tot Haerlem toe. Mer tegens die nacht togen si wederom na Vrieslant. Grave Dirck dit vereyschende, versaemde haestelic een menichte van volc, ende overviel snellicken denghenen die mitten Vriesen teghens hem toegheleyt hadden, ende nam van hen na sijns selfs wille ghysele ende onderpant. Die keyser Lotharijs, haer beyder oem, dit vernemende van deser twedracht tusschen sijn suster kinderen, sende in Hollandt een sijnre princen om den tween ghebroederen, sinen neven, te versoenen.