Hoe dat des heyligen martelaers hoeft ghevonden werdt.
Dat XVIII capittel.
Een lange tijt hierna is opter selver stede daer dit heilige lichaem gevonden was, een scone kercke getimmert in der eren des heiligen martelaers Sinte Jeroen. So ist geboert, een grote lange tijt hierna, dat dese kerck getimmert was, dat men een outaer in derselver kercken fonderen ende setten soude. Ende als die metselaers bestonden diep in der aerden te graven, op dieselve plaetse dair wilen eer dat lichaem gelegen hadde, ende die aerde opscoten, hebben si gevonden dat hoeft des heiligen martelaers, dat van der tijt of, dattet lichaem gevonden was, in der aerde dus lange verborgen hadde gelegen. Ende terstont worden alle die clocken van der kercken bi hem selven ludende, dair dat volc seer of verwonderde, want men geen menschen handen an die clocken en sach om te luyden; ende elck begeerde te weten wat dit luyden beduden mochte. So lach op die tijt omtrent die kerck in een huys een beseten mensche, mit banden gebonden. Dese riep ende seyde dat op die stont gevonden was dat hoeft des heiligen martelaers Sinte Jeroens, ende dat dairom die engelen die clocken luden. Ende als men dit in der waerheit aldus bevant, namen si dat heilige hoeft, ende settent mit groter eerwaerdicheit in der sacristie, doer welke huden des dages vele ende oneyndelike miraculen gescieden, waerom dair groet versoeck ende pelgrimage is van allen landen, ende bisonder een groot maerscalc is bi God van verloren ende gestolen goeden, of bi andere ongevallen ende quader avontueren te water ofte landen verdwaelt ende verloren.