Drie musjes (1930)

Drie musjes

(1930)–Clara Asscher-Pinkhof– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende


6. Bij het wieg-je. In het wieg-je lag klein Fie-ke. Ze had een wit trui-tje aan. En ze had een wit schort-je voor. Ze lag on-der een ro-se de-ken-tje. En aan de wieg wa-ren ro-se strik-ken. De wieg zelf was van wit met ro-se bloem-pjes.
[pagina 25]
En Fie-ke haar wan-ge-tjes wa-ren ook ro-se. En haar kop-je lag op een wit kussen-tje. Al-les wit en ro-se. Je kunt wel den-ken hoe mooi dat was. Naast de wieg stond een klein wit stoel-tje.
[pagina 26]
Daar zat klei-ne Ro-za op. Ze pas-te op Fie-ke. Tel-kens ging ze staan. Want als ze zat, kon ze niet in de wieg kij-ken. En ze wou toch zo graag tel-kens e-ven naar Fie-ke zien. Zzzz.... Daar kwam een vlieg aan-ge-vlo-gen. Die wou op Fie-ke haar neus-je gaan zit-ten. ‘Nee vlieg,’ zei Ro-za. ‘Weg daar! Je mag niet op dat neus-je!’ En ze waai-de met haar hand-je. ‘Zzzz....’ zei de vlieg. Ze vloog maar weer weg. Als ze toch niet op dat neus-je mocht, vloog ze lie-ver naar bui-ten. Trip, trip, trip.
[pagina 27]
Daar kwam de poes aan. Die wou op Fie-ke haar de-ken-tje gaan zit-ten. ‘Nee poes!’ zei Ro-za. ‘Weg daar! Je mag niet op Fie-ke haar voet-jes!’ ‘Trip, trip, trip’ deed de poes. En ze trip-te maar weer weg. Als ze toch niet op dat war-me deken-tje mocht, ging ze maar lie-ver de deur uit. Kiek-kiek. Daar kwa-men de zon-ne-straal-tjes het raam bin-nen. Die wou-en op Fie-ke haar wan-ge-tjes schij-nen. De wange-tjes wer-den er rood van. ‘Ja, zon!’ knik-te Ro-za. ‘Kom maar! Schijn maar op Fie-ke haar wange-tje.
[pagina 28]
Dat is lek-ker warm voor haar.’ Fie-ke sliep fijn door. En Ro-za zat in haar wit-te stoel-tje op haar te pas-sen. En de vlieg vloog in de tuin rond. En de poes zat in de keu-ken. En de zon-ne-straal-tjes de-den kiek-kiek in de wieg, en maak-ten de wange-tjes van klein Fie-ke rood.

Vorige Volgende