Verzamelde gedichten

[p. 64]

namelijk emotie (leeg zelfportret)

zo voor de stemmen, mijn sterke lichaam
in de longen van een steen,
armando

niemand (wie geraden werd te bukken
hand te wegen en beramen) overleeft.

lenig als de bodem, het bloed zucht in zijn handen
, het lieve sluipen went al, zijn geheim
ergens aan de aarde
, te veel te noemen

voorzichtig. blind en nuchter.
kleine ogen, de gloed van eeuwen grijpen.
harder dan niets. denken zonder iets.