Verzamelde gedichten

[p. 34]

[Zweven. de laatste rug uitkotsend]

Zweven. de laatste rug uitkotsend, moederlijk
, van fluweel (snijden! snijden!)
, de lengte van een arm (huid open), in slijk hikkend
histeries pus met poten
, hijgend
, slechts zijn tanden zichtbaar, donker (donker),
melaatsen strelend, plotseling vertrokken (één oog)
de liefste splijtend (de benen en buik).
festijn? orgie? nee slechts sterven

Hoegenaamd geen adem, geen vrees
, die honger hoeden (de woorden)
een stil mesje groeiend naar de keeltjes
, panters vol vlees.
vol genade bloeden. vorken veinzend
nee lepels in de borsten (roder)
, samen. nee laat mij zijn,
laat mij zijn en snijden.