Verzamelde gedichten

[p. 25]

[zo schreeuwen zo vechten de zonnen]

zo schreeuwen zo vechten de zonnen
het water begraven in het dal
zo stil als de schichtige bodem
het verlies van de voeten de bonte scheuren
in het aangezicht

oevers zo geel zij zijn betreden domme man
uit de nacht komt een rasechte stad
tanden van ijzer zo lief als de oorlog
gedoemd te leven in een bruiloft

wij kijken in de vrolijke wonden
de honger en dorst zijn harige velden waarop
wij sterven met een reuzesprong

er is een zon er is een gesluierde pijn