Verzamelde gedichten

[p. 15]

1953

[p. 16]

met m'n handjes

als uitgezakte vreemden liggen de wouden.

het riet is vreemd hier, vermoord bijna,
tussen de lachende palmen.
de wouden zijn hoog, heel hoog, wsch. zachter
dan het licht; zachter dan het konijntje,
het kindje, het bloempje.
in het woud daar bloedt het vlees.

uit zijn mondje lacht het bloed
HET BLOED HET BLOEDJE
UIT ZIJN MONDJE
UIT ZIJN MONDJE