Gedichten. Deel 2

Op een uurwerk.

DIt uurwerk, dat balans hout van den tyt,
Die, eermen 't gist, gevoeleloos ontglyt,
Leert ons zoo wel hoe die staet uit te koopen,
Als hoe gezwint de dagen henelopen.

Anders.

BEdenk vry, dat, terwijl gy op dit uurwerk ziet
Een oogenblik, u voort dien oogenblik ontvliet,
Dit bodemrat wort steets van 't snekrat omgedreven.
Zoo drait de vlugge tyt de zwakke spil van 't leven.

Anders.

WAt hooptmen hier op schat en heerlykheit van staet,
Een schijngoet, dat ons schier eer dat het komt verlaet;
En blijft het, 't is om dat uw rust dan niet zou blyven,
Gelijk deze onrust al de raden om doet dryven.

Anders.

ZOo snel dit uurwerk van Tracy rondom gedreven,
De tyt by stippen meet, zoo snel verloopt ons leven.

Maer schoon het vliet gelyk een schaduw, eermen 't weet,

't Ontglipte noit te ras wanneer men 't wel besteet.