Gedichten. Deel 2

Inhoud der print, Van den optocht der Batavieren, voor de vryheit des Vaderlants.

DE borgerliefde, met een vlam van ernst op 't hooft,
Telt mildelijk soudye uit haren vollen horen:

Haer kleet is niet te weits, noch van sieraet berooft,

Zy leunt op een pilaer, hier konstig uitgekoren,

Om 't beelt van Kurtius, zich stortende in den poel;

En Roomsche maegden, die voor 't lant hun pronkjuweelen

Opoffren, onverzuft en milt in 't krijgsgewoel.

Voorzichtigheit ontfangt het gelt om uit te deelen,

En tekent neerstig aen. 't altaer der vryheit brant.

't Blazoen van speer en hoet blijft Staet en Godsdienst eigen.

's Lantsveltheer stelt zijn borst in 't spits voor 't Vaderlant;

Elk schijnt eerbiedig en vol zucht tot hem te neigen.

Een oude krijgsman draegt een Roomsche wapenkroon.

Het Tafereel vertoont het scharen van de benden,

[p. 255]

 

En zet de legerkonst in 't velt van eer ten toon;

 

Dees dekt het harnas, dien een leeuwenhuit de lenden.

 

De spreuk van 't vaendel wijst den burger tot zijn plicht,

 

Om vry te leven, of te stryden voor altaren

 

En vryheit; daer de Leeu van Hollant noch niet zwicht,

 

Maer kropt zijn wrok, en schud al brullende zijn haeren.

 

Het leger in 't verschiet rukt voort: en port ons aen,

 

Om meê dat heldenspoor grootmoedig op te gaen.

1673.