Gedichten. Deel 2

Verjaergedicht Voor den Heere J. v. Vondel, Toen zijn E. tachtig Jaer geworden was.
Aen zijnen geboorteheilig.
Vocem animumque Deo similis.

GEboorteheilig van den Fenix der Poëten,

Die zoo lang 't grijze hooft bestraelt hebt met uw licht;

Ik offer vrolijk op uw outer dit gedicht,

Nu gy uw dichter noch een jaer hebt toegemeten:
Schoon d'alverslindende eeuw zoo menig heeft verbeten;

Terwijl uw voesterling 't bespieglende gezicht

Ten Hemel heft, en leert den ongodist zijn plicht,

Of tast met boetgezang de schijndeugt in 't geweten.

En gy, doorwijze Man, maekt d'oude dichters stom

Met zulk een wakkerheit in zulk een ouderdom.

Dat dus uw Jaergety my altijt heilig blijve.

Zoo stap het negende noch 't achtste kruis voorby!

Zoo schende tijt noch ramp uw heldenpoëzy!

Tewijl ik achter u op wassche vleugels drijve.

1667.