Flirt met fascisme
Democratie met verbrande vingertoppen.
Wanneer extreem-rechts ophoudt lachwekkend te zijn, vergaat het lachen ons razendsnel. Bang moeten wij niet zijn, want bangeriken krijgen op hun donder, maar attent zijn des te meer. Als de doorluchtige democraat François Mitterrand in zijn levensavond een sympathie voor de jodenjager René Bousquet bevestigt en koketteert met een nostalgie naar het collaborerende Vichy-regime van maréchal Pétain, dan wordt het weer tijd om een brandverzekering voor je boekenkast te nemen...
Wij leven in een verwarde maatschappij, waar grote groepen Belgen geld als slijk verdienen en waar de klasjes verkommeren en leerkrachten aan de valium zijn omdat het onderwijsbudget een farce is. Mensen in de gezondheidszorg, menselijkerwijs een cruciaal beroep, behoren tot de slechtst betaalde groepen van West-Europa. Crisis noemt men dat, en crisis is humus voor rechts onkruid.
Boven: slachting onder duiven voor de democratie die voor de bijl gaan ten bate van de zich vermenigvuldigende kerncentrales.
Op de linkerbladzijde rent een burger op en neer tussen de handen die behendig het klavier van de crisis bespelen.
Auteursrechtelijk beschermd
