GAL: De overspannen jaren

Opgetekend van 1960 tot 1996

[p. 170]

[p. 171]

China
De Grote Sprong Zijwaarts

De Chinezen zijn met meer dan één miljard en werken hard. Momenteel proberen zij zich via een eigen interpretatie van de Vrije Markt Economie op te werken tot de Japanners van de Eenentwintigste eeuw. Als dat lukt zal de omgeving van de Parijse Eiffeltoren in de zomer gigantisch geel ogen.

Boven is de draak van de communistische revolutie doende zichzelf te verslinden.

Links, in een praalstaat van ontbinding, de legendarische Mao van de Grote Sprong Voorwaarts en het Rode Boekje.

[p. 172]

[p. 173]

In de jaren zestig waren alle linksen heuse linksen en dus maoïsten. Later kwam de klad in de rode droom en in 1989 sloeg die om in een ideologische nachtmerrie toen een studentenhappening voor de democratisering op het Plein van de Hemelse Vrede (Tien An Men-plein) in het bloed werd gesmoord. Een lugubere interpretatie van Mao's poëtische invitatie Laat honderd bloemen bloeien, waarmee hij in 1956 de intellectuelen aanspoorde vrijelijk kritiek op het communistisch systeem uit te oefenen.

Boven: de kaart van China in een basketvoet gevat. De Grote Sprong Voorwaarts krijgt in de jaren negentig de allure van een ‘Big Step Forward’, op westerse leest geschoeid. Grafisch genot biedt de manier waarop Alsteens de heer Zedong in enkele krijtstrepen karakteriseert.

Links herdenkt gal de op de Chinese Muur te pletter gespatte klaprozen.

[p. 174]

Bout per bout wordt de beeltenis van Mao ontmanteld en naar een vergeeld verleden verwezen. Het zinnebeeld van het communisme wordt zoetjesaan van zijn sokkel verdrongen door het dollarteken, nu nog aan de wand. De ‘papieren tijger’, zoals Mao Amerika smalend noemde, heeft een gouden kalf geworpen en het huidige China reageert vertederd.

Krijtstreepportret: Tsjoe En-lai.

Rechts. Een kalenderjaar ingaand op september 1975, aangeboden door de verenigde Standaard Boekhandels, voorstellende Mao in de Jangtsee-rivier, drijvend gehouden door The New Democracy, een zwemgordel Rode Boekjes, bevattende praktische en ideologische gedragsregels. Om de stroom geruchten over zijn fysieke aftakeling tegen te gaan nam de Chinese voorman in 1966 een duik in de Blauwe Rivier.

Op de volgende bladzijden de gedaanteverwisseling van de Rode Gardist, garant van de revolutie: gaandeweg legt de tanende ster het af tegen de rijzende ster van de consumptie.

[p. 175]

[p. 176-177]