Uit het hart!(1874)–Gentil Antheunis– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 110] [p. 110] Wiegeliederen Van de Bloemkens die wilden wandelen gaan. VI. Veel bloemkens stonden in het veld, En lachten naar de dalende zon. Een kind, door moeder vergezeld, Kwam daar, en 't liep zoo veel het maar kon. ‘Maar hemel! ziet hoe 't loopen kan! Riep 't maagdeliefke,’ ziet het eens aan! ‘Wat vreugd! mijn bladje trilt er van. O mocht ik meê met 't kindeken gaan!’ [pagina 111] [p. 111] En allen riepen: ‘Het zal geschiên! ‘Wij willen wij ook eens de wereld zien!’ En klein en groot, en rood en blauw, Zij trokken al hun wortelkens uit; En trip en trap en traag en gauw, Zij gingen heên door gras en door kruid. De kleinste vielen onder weg, Maar toch men kwam voor 't kindje zijn huis: Men bleef eens staan, tot overleg, En sloop dan binnen, stil als een muis. De zonne daalde en stond ze af te spiên, En zeide er bij pinkend: ‘Wij zullen zien!’ En 't eene voor en 't ander na, Zij kwamen al rond 't beddeke staan. De moeder zong van ‘tra-la-la;’ Terwijl was 't zonneke onder gegaan. [pagina 112] [p. 112] En bloemkens, die verstandig zijn, Zij sluiten dicht hun bladjes dan toe. Zoo deed zelfs 't kleinste bloemekijn, En elk dan sliep, van 't wandelen moê. En slaapt ons kindeken ook, misschien Zal 't morgen de bloemekens wakker zien. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij