Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland
(1628)–Samuel Ampzing– AuteursrechtvrijScheepsstrijd by Wieringen, tuschen die van Haerlem ende andere Steden van Holland, met Jonker Willem van Bredenroede met de sijnen; onder de regeringe van Vrou Jacoba, inden jare MCCCCXXVII.Holl. Kron. Divis. xxviii. Kap. xxxix. Als nu Hertoge Jan van Brabant aflijvig geworden was, in't selve jaer so vergaderden die gene die't met Vrouwe Jacoba hielden een groot heyr van volk, ende meenden altemets Holland in te winnen, ende dat te brengen onder die dominie ende heerschappije van Vrouwe Iacoba. Van dese vergaderinge was kapiteyn ende hoofdman Jonker Willem van Bredenroede, oom van Jonker Reynout van Bredenroede. Dit wouden sy bestaen te doen in't uytersten van den lande, ende dan so voordgaen al Holland door. Aldus hebben sy schepen doen bereyden om te seylen in VVieringen, ende Texel. Ende als dit vernamen die Steden van Haerlem, Amstelredam, Hoorn, Enchuysen, ende andere Steden, hebben sy veele schepen ende gewapends volkx vergaderd, ende togen haestelicken haer vijanden tegen in die see. Jonker Willem siende die schepen sijner vijanden van verre, is hy met sijn volk op land getreden in't Eyland van Wieringen, ende brogt dat een weynig tijds gedurende onder de magt van der Hertoginne. Ende als hy daer bleef leggen vertoevende, so sijn sijne vijanden aen dat Eyland komen geseyld, om hem daer in te besluyten, ofte hem tot eenen strijde te verwecken: ende die Jonker gebood dat sy hen alle souden bereyden om 'tschepe te strijden, ende haer spijse bereyd wesende gingen sy t'schepe. In die selve ure wast een ebbe, ende dat water was seer gevallen, also dat de groote schepen der voorsch. Steden niet vloten en mogten, daerom hadde die Jonker den meesten hoop van schepen daermen uyt vechten mogte, maer nochtans en quamen sy niet allegader by een ten strijde, maer bleven leggen van verren om te sien die voorschepen, hoe sy hen hebben souden in den strijde, op dat sy daer uyt te kloeker ende koender souden worden te strijden, ofte | |
[pagina 519]
| |
uyt den strijde te komen, ende te vlien. So sijn dan dese schepen aen een geroeijd, ende daer began eenen bitteren strijd, ende daer word vrezelijken gevochten, maer meest bleven sy dood of verdrenkt van des Jonkeren wegen, dat welke siende die inde schepen vander afterhoede waren, worden vervaerd, ende begonnen te vlien, maer sy en mogten so niet weg komen, want die andere waren hen te kloek met roeijen in't vervolgen, ende sloegen vrezelicken op hen datter veele geslagen worden, ende veele buyten boorde geworpen die verdronken, ende daer werdender veele gevangen: ende Jonker Willem worde daer mede gevangen met meer andere, dien sy brogten tot Enchuysen, daer alle d'andere schepen doen mede quamen van die Steden. Ende die Steden daer vergaderd wesende, hielden sy raed watmen met den gevangenen souden doen, ende concludeerden als dat sy lxxx. van den gevangenen deden onthoofden: ende Jonker Willem van Bredenroede overmits sijn edele geboorte worde vrij gelaten, hoewel dat sommige gaerne gesien hadden, datmen hem mede onthoofd souden hebben. Ende van die tijd voord en hoordemen in langen dagen ende jaeren van geene rumoeren oplopen ende strijden van binnen tslands.
Pag. 341. Lin. 8. Ik moet de weverij van alderleije Zaeijen, Ga naar margenoot+
Met hunne Volderij, aen dit stuck mede draeijen,
En dan't Fusteynen-werk, met al het Bombasijn,
En watter diergelijk meer weverijen sijn.
Ik kan de Stapel ook met-een van't Wolle-laken
In onse weverij van Haerlem niet versaken,
Waer over wy wel-eer veel meerder sijn vermaerd,
Eer 't droevig oorlog quam, en Spanjens bloedig swaerd.
|
|