Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

Overwinninge der Haerlemmers tegens de Oost-Vriesen, onder Diderick de III. IV. Grave van Holland, inden jare CIƆXVIII.

Holl. Kron. Divis. vii. Kap. xiii. Na dese twee triumphen ende victorien die Grave Dirk tegen den ^* burgers ende haeren Bischop verkregen hadde, als voorseyd is, nam hy voor hem sijns Vaders dood te wreken, ende den Oostvriesen te bevechten, tot welker heyr-

* Van Vtrecht.

[p. 315]

vaert de Keyser Henrick die eerste sende desen Grave Dirk te hulpe den Hertoge van Loreynen ofte Lottringen, geheten Govert met den Baerde, ende veele kloeke reysenaers, ende vroome vechters. Voord so nam Graef Dirk voorseyd voor hem een groot heyr van volk uyt Holland, hebbende ook mede by hem den Bischop Adelbolt van Vtrecht, die noch sijn gevangen was. Ende als dit groote volk der Hollanders ende der Vriesen by een gekomen was om eenen bloedigen strijd te slaen, is inder locht gehoord een vervaerlijke grijslijke stemme roepende: vliet, vliet, vliet. Ende terstond namen die Hollanders de vlugt uyt vervaernisze deser stemmen, ende liepen sonder ordinantie elk sijns weges sonder ommesien. Ende de Bischop ontquam uyt den handen der Hollanderen, ende ging over met den Vriesen, die hy tot aller rebellicheyd informeerde ende starkte tegen desen Graef Dirk, ende Hertog Godevaert van Loreynen werd daer gevangen van den Vriesen. Dese nederlage heeft God den Hollanders laten geschien, om dat den Grave in hem selven soude leren, datter een Heer ende God is, die den menschen vernederd, ende verhoogd. Die Grave is gekomen binnen Haerlem, ende heeft weder versch volk vergaderd, om weder eenen strijd te vechten tegen de Vriesen, ende als hy ontrent Heyligerloe gekomen was, quam hem stoutelijk met den Vriesen te ghemoed Bischop Adelbolt, ende hadde met hem den Hertoge Godevaert van Loreynen, die daer toe gedwongen was om te vechten tegen de Hollanders. Daer geschiede eenen grooten swaeren strijd, ende de Grave heeft in't eynde de overhand gehouden, ende hadde victorie, daer veel Vriesen gebleven sijn, ende de Bischop onquam met grooten perykel sijns lijfs, ende de Hertoge quam weder over uyt der Vriesen handen sonder vrese, ofte enig rantzoen. Dit geschied wesende, vergaderde die Grave met den Hertoge van Loreynen alle dat volk van wapenen dat hy krijgen konde, ende quam met al dit volk in Vriesland, brandende ende rovende alle haer dorpen, ende huysen, ende versloeg een ontallijk volk, ende nam met hem eenen al ten grooten roof van gevangen, beesten, ende alderleij goeden, ende spolieerden ende beroofden dat land uyt der maten seer, ende hy bragt dat Land weder onder sijn subjectie, ende geboden, ende quam weder in Holland met grooten sege, ende victorie, ende gaf dat land van Vriesland sijnen jongen soon Floris, ende hy ontfingt weder van sijnen Vader te Leen, ende hy toog in Vriesland, ende sy deden hem hulde ende manschap, ende regeerde mogendlijk alle die dagen sijns levens.

Als na de Vriesen weer de omgelegde landen⁺
Verdorven allezins met moorden, ende branden,

En meynden met den buyt en roof nu wel gelaen

Een yder vrij, en vrank, en blij, weer deur te gaen;

+ Overvvininge der Haerlemmers tegens de Vriesen.

[p. 316]

 

Is onse burgerij hun op den hals gekomen,

 

En heeft van sulk geweld en moedwil wraek genomen,

 

En hebbende met spoed die rovers achterhaeld,

 

Hun lelijk over-last wel op den kop betaeld,

 

Want na een swaeren slag, en veel gevechts, de Vriesen,

 

Na grooten nederlaeg van volk het veld verliesen,

 

En kiesen so de vlugt, en brengen voor den buyt

 

Hun schand, en scha te huys, en veel geen heelen huyd.