Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

Petrvs Scriverivs
Op het Beleg van Haerlem.

WAt eendragt al vermag van burgers en zoldaeten,
Die voor de vryicheyd het leven willen laten,

Heeft Haerlem wel betoond, en Spanjen wel gesmaekt,

Als Spanjen 'tleger hier om Haerlem heeft gemaekt.

VVat sijnder duysenden van Spanjaerden gebleven!
VVat heeft Duc d'Alf voor ons al volk en geld gegeven!

Hoe heeft hy ons vergeefs met menig duysend kloot

Van grof geschut begroet! hoe menig duysend schoot!

En waerder schoon gebreck van burgers ende knechten,
Sy gaven't noch niet op, de vrouwen willen vechten.

Verbreekt Maraen de wal, sy word met alle magt

Van man, en vrou, en kind, weer in't geweer gebragt.

Sy harden't t'samen uyt, hoe fel het ook mag vriesen,
De kou verkleumster niet, men sietze niet verliesen

Noch handen, nochte hert: en of de Son hen stak,

Noch saegt gy noyt aen hen dat hun de moed ontbrak.

Hier-tuschen Frederick, so sietmen u verstijven
En uwe knechten ook het hert in hunne lijven.

Hy is niet wel te vreen dat onse svvacke Stad

Sich so niet overgeeft als hy de hoop wel had.

[p. 266]

 

En daer de weg te land en water is gesloten,

 

En geen hulp komen kan van haere bondgenooten.

 

Dat sy noch even vast in haere schoenen staet,

 

En onder sijn geweld en jock niet overgaet.

 

Indiender nu en dan een troost-brief komt gevlogen,

 

So worden sy te meer tot tegenstand bewogen.

 

⁺De Venus-dofferkens die waren hunne boon:

 

Ist wonder dat dan Mars daer ook was met der woon?

+ Duyven 'sStads vliegende Posten.