Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

Verzen op de Afbeeldinge van Theodorus Schrevelius.

Nadien Schrevelius met woorden van vermogen
So meen'gen steegen hals der jonkheyd heeft gebogen;

So was hy ô Matham dijn sne in kop'ren-plaet

Om sijne sorg wel waerd, tot loon van sijne daed:

Op dat indien de eeu, met nijdigheyd beseten,
Sijn name met der tijd mogt komen te vergeten,

En loch'nen desen man, sijn beeld dan spreken mag,

En brengen sijnen naem en ere voor den dag.

Hoe kan ik VVaszenaer ook laten aen te roeren,⁺
En sijnen lieven naem in mijnen mond te voeren,

Mijn meester ook wel-eer alhier in onse school?

Wie was oyt meerder Griek indien ik niet en dool?

So heeft hy het Beleg van onse Stad beschreven,
So heeft hy ons daer van een werk in't licht gegeven,

Met een Homerus stijl, waer door hy 'tmoedig feyt

Van onse vroome Stad heeft eeuwig lof bereyd.

Hy tracht die dingen nu die overal geschieden,
De heele wereld door, de wereld aen te bieden,

Hy schrijft nu onsen tijd, so dat hy ons verslaet

Wat onse wereld doet, hoe't inde wereld gaet.

Niclaus à VVaszenaer, Amst, olim Conrector Scholae Harl. Medi-

+ Niclaus à VVaszenaer.

[p. 126]

cinae Doctor.

Edidit Enarrationem Obsidionis Vrbis Harlemi. Lugd. Bat. 1605.

Artem Medican, ofte Genees-kunst van Rembertus Dodoneus, van Sebastiaen Egbertszen verrijkt, ende van hem met aenteykeningen vermeerderd. t'Amst. 1624.

Beschrijft nu ook de jaerlijksche Geschiedeniszen van onsen tijd door de gansche wereld, die hy nu enige jaeren heeft achtervolgd.