Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland
(1628)–Samuel Ampzing–
AuteursrechtvrijVerzen op de Afbeeldinge van Jan van Suren.
Van Surens wesens beeld, van Goltzius gesneden,
Heeft Heemskerk ook gemaeld een goeden tijd geleden.
Doe was sijn jeugdig hoofd meer schoonheyd toegevoegd:
Nu ist met menig vou een rimpel doorgeploegd.
Wat kan ik Berensteyn veel minder hier gedenken?Ga naar margenoot+
En sijn gelerden naem aen mijne verzen schenken?
Kornelis van Berensteyn, van Haerlem, veeler jaeren Hofmeester van Marquis d'Astorges in Spanjen. Heeft veele ende verscheyde boeken uyt den Spaenschen in Neder duytsch ende Latijn overgeset. Sterf te Haerlem in't jaer 1595. Verdiend ook Sovius niet sonderlinge welGa naar margenoot+
Dat ik hem in't getal van onse lichten stel.
Sijn Broeder had dan noch een meerder naem gekregen,
En waer hy niet so vroeg in't swarte graf gesegen:
Twee mannen van verstand, gelijk dan Amsterdam
(Hoewel een kleynen tijd) aen beyde wel vernam.
Symon Sovius, Harl. Vir apprimè doctus, & Poeta non infelix: Rector quondam Scholae Amsterodamensis Veteris Lateris. Scripsit Rudimenta Grammatices. Nonnulla alia ejus monumenta inedita affervantur apud haeredes, eaque pleraque carmine conscripta. Obiit Harlemi 1625. aetat. 73. Bartholomaeus Sovius, Harl. Frater natu major, ibidem antè ipsum Rector, vir summae eruditionis, & maximae spei. Obiit in flore aetatis, annorum 29. an. 1573. Maer kom hier VVertelo, die so had toegenomenGa naar margenoot+
In oeff'ning van verstand, en sulken naem bekomen,
En sulke wetenschap, so dat ik nau en weet
In dees geleerde een veel levender Poeet.
| |
[pagina 106]
| |
O jong en dapper man, dien wy te recht beklagen
So spoedig weg geruckt in't bloeijen dijner dagen!
O overvliegend geest, die met dijn rijp verstand
Tot vrundschap hebt verweckt de kloekste van het land.
Wien waert gy niet bekend van alle de Ga naar margenoot* geleerden,
Die dij om dijnen geest en diepe wijsheyd eerden?
Wien waert gy niet van hun lieftallig, ende waerd?
Wie was in dijnen dood niet droevig, en beswaerd?
So hebben veele ook, dijn vrunden, die Poeten,
Dijn jammerlijken dood heel bitterlijk bekreten,
En met een treurig hert door groote rou gescheurd,
Met klachelijk gedicht hun ongeval betreurd.
Voorwaer! indien de Heer dij had tot meerder jaeren
En hooger ouderdom het leven willen sparen,
De faem had dijnen naem ter wereld wijd en breed
Voor die oyt sijn geweest met roem en eer bekleed.
Veel vruchten uyt dijn geest en herzenen gesproten,
Veel verzen uyt den vloed van dijn vernuft gevloten
Sijn hier by Schrijver noch, die Gruter na sijn dood
Van Heydelberg hier sond in onse Schrijvers schoot.
Ik hebse me gesien, en ook ten deel gelesen,
Hoe mogense so lang verdruckte weeskens wesen?
Wie sal noch peter sijn? Wat weygert hun den druck?
Mijn Pieter geeft hun toch en ons ook dat geluck.
Georgius Benedictus VVertelo, Harl. Poeta elegantissimus, & felicissimus. Edidit Poemata de Rebus Gestis Illust. Pr. Guilelmi Comitis Nassovii, &c. Lib. ii. Item Epigrammata. Et Epitaphia. Lugd. Bat. an. 1586. Supersunt adhuc multa ejus Poemata inedita apud Clarissimum Virum P. Schriverium, quae accepit Heidelbergâ, ubi obiit 3. Martij. aetat. 25. 1589.
Ga naar margenoot+Mijn Schrijver kom voor al (hoe kan ik langer swijgen?)
O groot en kloek verstand! die so een naem gaet krijgen
Als iemand oyt voor heen, so dat gy niemand saegt
Die so te recht sijn naem als gy van't schrijven draegt.
Met recht mag onse Stad in dij sich wel verblijden!
Met recht in dij in roem met alle steden strijden!
Geluckig is sy ja, geluckig recht geacht,
Geluckig driemael noch die dij heeft voordgebragt!
Me-burger 'kweet gy kont die aenspraek niet verdragen:
Maer lieve, laet mijn roem dij gunstelijk behagen
| |
[pagina 107]
| |
Ter eer van onse Stad: en gaet hem voords so aen,
Dat onse Stad met dij mag door de wolken gaen:
En dat gelijk voor-heen, met sulkx in't licht te geven,
Waer door dijn naem altijd, en onse Stad sal leven:
Voor al 'tbysonder boek, dat dijne dapperheyd
Ter eer van onse Stad en 'tLand heeft aengeleyd.
Mijn Schrijver, brengt het voord, en stelpt toch ons verlangen:
Daer-tuschen hebben wy dit onse aengevangen,
In rijm, niet sonder dij, en maken't kort, en slecht,
Tot dat dijn kloeke pen ons breeder onderrecht.
Petrus Scriverius, natus Harlemi 12. Ian. 1576. Prima studiorum tyroncinia fecit Harlemi, praeeunte Cor. Schonaeo, celebri Comico, de quo mox. Iuri civili Lug. Bat. operam daturo amoeniores illae Musae velut manum injecerunt. A foro iràque alienus, privatus & lare secreto degit, Vir doctorum ac bonorum amicitiâ dignus: Historiographus, Philologus, ac Poeta insignis. Edidit Vegetium, Iulium Frontinum, & alios, de Re Militari, è M.S. Codicibus emendatiores. Lug. Bat, 1607. Bataviam illustratam. Aquilij Gelriae Chronicon, cum Observationibus. Ibid. 1609. Out Batavien met de Graven van Holland. te Arnhem. An: 1612. ende 1614. Animadversiones in Martialem. Lug. Bat. 1619. Eundem secundò recenfuit. Ibid. 1621. In Senecam Philosophum Notarum Spicilegium. Ibid. 1619. Collectanea veterum Tragicorum, cum Seneca Tragico, & circà ipsa Notas breves, Ibid. 1620. L. Apuleium seriò castigavit, semel iterumque editum Lugd. & Amst. 1622. & 1624. Edidit tribus singularibus libris Iohannis Secundi, Iani Dousae, & Iosephi Scaligeri Poemara. Ejusdem Scaligeri Anthologiam Epigrammatum Graecorum ex Martiale. Aliaque vulgavit dissimulato autore. Adornat Miscellanea Philologica, & novam editionem Martialis sui, & Senecae Tragici. Item Hollandicarum Rerum Scriptores Veteres, cum Notis. Annales Hollandiae uberiores, & seorsim Patriae suae Harlemi descriptionem & enucleationem luculentam, & copiosiorem. Vltrajecti & Hollandiae Selandiaeque Diplomata vetustiora, & Hedam, Becanumque correctiores, aliaque. Poemata ejus variè sparsa digna erant quae in unum fascem colligerentur, junctìmque ederentur. |
|