Beschryvinge ende lof der stad Haerlem in Holland

Ode ofte Sang-gedicht,
Aen den Eerwaerdigen D.S. Ampzing
Op sijn Lof-roeminge der Stad Haerlem.

MOgt Heer-Lem nu eens ontwaken,
Ampzing, om te sien uw lof,
Daer mee gy als uyt het stof,
Vw en sijn Stad groot gaet maken;

[fol. ???(4r]

 

'kWeet hy hoog voortuygde strack,

 

Dat hem magt om dank gebrack.

 

Tong en stem en pen te wennen,

 

Om dat naesten-nutte deugd,

 

Eeuwelijk sou sijn geheugd;

 

Iemands deugden wel t'erkennen,

 

En te rellen op een reek:

 

Is een dank-en lof-baer' streek.

 

Die weldoenders so verheffen,

 

Dat hun deugde blijft vermaerd,

 

Sijn veelvuldig' ere waerd;

 

Maer wat ere sal hem treffen?

 

Die noch so veel boven dat,

 

Loofd de ere van een Stad?

 

Is het nu en oyt gepresen,

 

Iemands wel-verdiende eer

 

Vyt te breyden meer en meer;

 

En indien noch boven desen

 

Word verheven steden-lof,

 

Als van uytgenomen stof:

 

Wat voor eer sal die bekomen,

 

Die dan sulken lover loofd?

 

En belauwerierd sijn hoofd?

 

Die de leegheyd so kan tomen,

 

Dat sijn sterveloose lof

 

Reykt aen 't hoogste lauwer-lof?

 

Gansch geen eer: want al sijn roemen

 

Is verplicht' erkentenis.

 

Dus elk die van Haerlem is,

 

Laet uw niet ondankbaer noemen;

 

Maer looft Ampzing, wat gy meugt,

 

Voor dees' sonderlinge deugd.

I.M.