Op het waerde Boek, 't Lof van Haerlem,
Beschreven door den eerwaerdigen, wel-geleerden D. Samvel Ampzing,
Bemind Predikant tot Haerlem, mijnen goeden vriend.
WIl iemand met gemack een schoone Stad bekijken,
Een Stad, die in vermaek niet een' heeft haers gelijken,
Een wel gelegen Stad, een ere van het land,
Een oud vermaerde Stad, geboud met groot verstand?
Wil iemand HAERLEM sien, de pronk van alle steden,
Een Wereld van een Stad in konst, en wetenheden,
De Stad daer ik van spreek, de lust-plaetz die ik meen,
Die lese 't Haerlemsch Lof, dit Boek, en koper een.
Wil iemand eene Kerk, en Torens, en gebouwen,
So schoon als ergens, sien, een wonder aen te schouwen?
Die hoeft niet verr' te gaen, te reysen hier of daer,
En sich, met groote kost, te stellen in gevaer.
| |
Die soete korts-wijl' soekt, dat korts-wijl recht mag heten,
En lustig wesen wil, en swaer gepeyns vergeten;
Die al 't vermaek begeerd dat ergens is te sien,
En in een Stad wil sien meer als in and'ren tien;
Die wand'len wil in't Bosch, of anders sich vermeyden
In vruchtbaer koren land, in groene soete weyden,
Ja 'sWinters, buytens-tijds, gaen wand'len wil in't groen,
Of anders aen het strand een soete speel-reys doen;
Wil iemand Duynwaerts in, Konijn en Haes sien lopen,
En hoe het krielend wild komt uyt sijn hol gekropen?
Heeft iemand lust of treck te jagen door het sand,
Of ook te wand'len langs een soete water-kant?
Wil iemand sien op 't land veel schoone Heren-huysen,
En horen 's Vogels-sang en sterke vluchts gedruysen.
En braeve Dorpen sien, niet verre vande Stad,
Des linwaerts wit gebleyk, en menig lieflijk pad?
Wil iemand, altijd an, een menigte van schepen
Sien varen uyt en in, en door het Sparen slepen?
Die lese maer dit Boek, als voren is geseyd,
AmpzingI Haerlemsch-Lof; naer Haerlemsch waerdigheyd
So aerdig afgemaeld, so levendig beschreven,
Als ofmen alles sag voor ogen in het leven.
Komt Burgers al te saem, u wel ter degen quijt,
En doet uw plicht en Ampt; singt yder wie gy sijt,
Hier voor tot Ampzings roem, die sich so heeft gequeten,
Dat niet een enkel punt van hem en is vergeten,
Die onse Vader-stad gedaen heeft sulken eer,
Als wel van iemand kan gedaen sijn immermeer.
D.V. HORENBEECK,
Schrijfmeester der Latijnscher Schole.
Een en genoeg.
|
|