|
| |
| |
| |
Voor vacantie naar Europa
HET geheele achterschip van de ‘Nieuw-Amsterdam’, de derde klas, die sinds de fatale landverhuizingswet tegenwoordig weinig passagiers meer vervoert, is ditmaal afgehuurd door een gezelschap van ruim honderd ‘college-boys’, en evenveel ‘college-girls’, die te zamen een vacantiereis naar Europa ondernemen. Wij, eerste klassers, kunnen niets van hen zien, alleen des avonds hooren wij hun Jazz-Band, (want natuurlijk hebben zij hun eigen, door studenten gevormde dans-muziek aan boord) elk van de mooie warme zomeravonden hebben zij bal aan dek, en kapitein Van Walraven, naast wien ik mijn plaats aan tafel heb, doet ver- | |
[pagina t.o. 144]
[p. t.o. 144] | |
De lichtreclames van Broadway bij avond
| |
| |
makelijke verhalen van de uitbundige pret, die al dat jonge vrije volk met elkaar heeft en hij is het met mij eens, dat het tegenwoordig veel meer ‘fun’ is om jong te zijn dan in onzen tijd van chaperonnes en neergeslagen oogen.
* * *
De kapitein is een streng man en hij heeft strenge maatregelen getroffen, dat geen nieuwsgierige eerste-klasser weg kan sluipen naar de aanlokkelijke pret op het achterschip, vooral niet op den avond van den vierden Juli, den grooten Amerikaanschen feestdag, die ‘bij ons’ met deftige toespraken en het zingen van nationale liederen, maar ‘bij hen’ met een vroolijke ‘masquerade’, een gecostumeerd bal, gevierd wordt. Maar dank zij des kapiteins goedgunstige gezindheid jegens de Haagsche Post, neemt hij mij mee wanneer hij dien avond het achterschip gaat inspecteeren. Ik laat den redenaar, die juist midden in een klinkende toespraak
| |
| |
over de grootheid, den rijkdom en de ‘brotherhood’ van Amerika is, met een verlucht hart in den steek, en door stille gangen, door eerst vijandig gesloten deuren, komen wij op het geheimzinnige achterdek en staan opeens middenin de dwaaste, vroolijkste feestvreugde, die men zich kan denken.
* * *
Er was heel wat fantasie en geduld noodig geweest om uit het materiaal van hun hutbagage zoo'n heterogene collectie ‘historische’ en fantastische costuums te maken en een systeem van wederzijdsche ruiling had blijkbaar goeden dienst gedaan. Kimono's en helkleurige dressings-gowns maakten Sjeiks, Groot-Mogols of Turksche rooverhoofdlui van de jongens, terwijl een groot deel van de meisjes in man-costuum paradeerde en als apache, toreador of zeeroover verkleed was. Dit, waarde lezer, die al ernstig uw wenkbrauwen fronst, is niet zoo ‘erg’ als
| |
| |
het u vermoedelijk lijkt, want de Amerikaansche meisjes dragen in hun kampen nooit anders dan jongenskleeren, trunks (korte broek) en trui en niemand denkt er ook maar een oogenblik over dit een ongepast costuum te vinden. Sommigen hadden werkelijk een aardig geheel uit papier, lappen, houtskool en roode schmink weten samen te flansen, anderen, en dit was voornamelijk het mannelijk contingent, had de fantasie of de ijver halfweg in den steek gelaten; meer dan één paradeerde er in een pyama, een had, ingenieus, zijn wijde golfbroek tot op zijn enkels neergetrokken om van zichzelf een Volendammer te maken, meer dan een had een voorschoot en een witte muts van een koks-maat geleend en een jongen met een breed, grof gezicht, had zich in een zwart satijnen robe-chemise gewrongen, en droeg zwarte zijden kousen, naar de mode der Amerikaansche meisjes tot onder de knieën opgerold. En dit wonderlijke gezelschap danste in het ‘ach- | |
| |
teronder’, tusschen de balken en op de kale plankenvloer; zij fox-trott'en met al den toegewijden ernst waarmee de jeugdige Yankees de kunst van dansen beoefenen, totdat ‘The master of Ceremonies’ op een fluitje blies en zij elkaar bij de hand vatt'en voor een rondedans, de Volendammer naast the Lady of Ronsard, de koksmaat naast de Chineesche schoone, en de ‘dame’ in het zwart satijn naast den apache met een realistisch geschilderd blauw oog. Zij hadden verschrikkelijk veel pleizier en er zat geen rijtje mama's met verveelde gezichten langs den muur om op hen te passen, er was niemand om ‘de orde te bewaren’, want de een of twee ‘married couples’ die zoo'n beetje de opperleiding hadden, deden zelf dapper mee.
* * *
‘O, they can take care of themselves’ verzekerde mij een dier ‘getrouwden’ met blijmoedige zekerheid, en ik geloof eerlijk dat zij het deden, want het was
| |
| |
geen oogenblik ‘een bende’, het was een alleraardigst feest naar den trant van dit volk, dat nog zoo jong is onder de volken van de wereld en nog zoo kinderlijk van zijn feesten genieten kan. Maar boven op het dek, waar de maan scheen en waar zulke veilige, diepe schaduwen vielen tusschen de sloepen, zaten in de dicht naast elkaar geschoven dekstoelen de paren wien het daar beneden te druk en te luidruchtig was, telkens twee die volkomen genoeg hadden aan de stilte, de maan en het licht van elkaars oogen. O, ik weet, lezer, dat gij nu inderdaad héél ernstig uw wenkbrauwen fronst, en bedenkt hoe blij gij zijt dat uw dochter geen Amerikaansche college-girl is, en overtuigd zijt, dat de verhoudingen van die jongens en meisjes volstrekt niet altijd zoo onschuldig zijn. Maar ik vraag u in gemoede: waren zij altijd zoo onschuldig in den tijd dat geen respectabele mama haar dochter vijf minuten met een jongmensch alleen in een kamer liet en een
| |
| |
meisje zich compromitteerde als ze een sigaret rookte en meer van haar beenen liet kijken dan de zool en den neus van haar schoen? Het veiligst is altijd wie op zich zelf leert passen, deze meisjes zijn stellig geen domme ganzen, die in verliefde praatjes in den maneschijn als in eeden van trouw gelooven; ‘flirt’ is in Amerika ook een sport en een die oefening en ‘skill’ vereischt. En overmorgen, als de boot in Plymouth is, gaat een deel van boord, een ander deel in Boulogne, een derde in Rotterdam. Zij zien mekaar pas weer terug in September als ze met dezelfde boot naar hun land terug gaan... en in hun groote land gaan zij elk huns weegs, want zij zijn van verschillende universiteiten. Maar ik ben het nochtans met u eens, voorzichtige lezer, dat het met de vrijheid van de Amerikaansche meisjes wel wat al te erg is; echter het geeft niet veel of wij dat ‘vinden’, want de glorieuse ‘American Girl’ zal er haar gewoonten niet om veranderen.
|
|
Auteursrecht onbekend