Hondert geestelyke liederen

(1748)–Hieronymus van Alphen– rechtenstatus


LXVIII. Genes. V:14. Henoch dan wandelde met God. Wyse Ps. 24. Ps. 95. Ps. 111. 1. MYn siel denkt thans aan 't heuch'lyk lot Van HENOCHS wandeling' met GOD. O! dat gaet alles verr' te booven, Wat ooyt de Wereld yemant gaf! Haar Spys' is, hier by, louter draf, DIE Wandel is alleen te looven! 2. Met GOD te wandelen, ô siel! Was yetz, dat Hem te beurte viel, Op sulk een' wys', als wein'ge weeten: Ach HEERE! mogten w' yets verstaan Van dat soo saelig ommegaen! Dat mag men eerst regt LEEVEN heeten.
[pagina 161]
3. Ach dat myn herte gantsch onteênt, Van alles, wat U niet en meent, Nooit volg' den stroom der yd'le lieden; Maar kleevend' U steets agter aan, Naar geene plaats wil henen gaan, Dan daer Uw' stem' my sal gebieden! 4. Doch! wat is 't niet een' heil'ge kunst, En teffens eene hooge gunst, Te konnen, en te moogen hooren, Die stemm' (dat Godd'lyke geseg) Dit is de hoog', en heil'ge Weg! Besnyd! ô HEER! daar toe myn ooren! 5. Wat heilig, ingekeert, gesicht, Moet syn by Een, die in uw Licht, Het pad, waar op GY leid, sal merken; Om door geen drift, of eigenheid, Te worden hier, en daar geleidt, Maar wel te letten op Uw' werken! 6. De Schaapen hooren ras het woord, Van haeren Herder, en gaen voort, Wanneer sy syne stemm' bekennen; Ach laat myn Ziel in still' aandagt, Dus op Uw' STEMME neemen agt, En sig soo agter U gewennen!