Hondert geestelyke liederen

[p. 66]

XXV.
Op de Hemelvaart van den Heer Jesus Christus.

Wyse, Hoe schoon licht ons de Morgenster.

DE groote VORST, die lang voorheen
Des Hemels-hoogtens had betreên,

Doch op dees' Aard' gekomen,

't Werk had' verricht, naar 's VADERS sin,
Keert weêr tot Syne wooning in,

En wordt daar in genoomen:

ô DAG!     Wie sag

Grooter vreugde,     Die verheugde

's Hemels-chooren?

En Hallelujâh's deed hooren!

Syn Mond sprak segeningen uyt:
Syn Macht nam eenen grooten buyt,

[Des Zatans roof,] gevangen;

Op dat Hy, naar 't alwys beleid,
Verlossing', Heil en Zaligheid,

Aan veelen deed erlangen:

ô Held!     't Geweld

Kont Gy breeken!     Dies wy smeeken,

Wilt nu werken,

En uw' swakke Schaar' versterken!

[p. 67]

3.

 

Maak ons meed' innig aan U vast,

 

Dat geene list nog overlast

 

Ons immer van U scheiden!

 

Maar dat wy, met het heilig Volk,

 

(Als eertyds die getuygen-Wolk)

 

Geloovig U verbeiden!

 

ô LAM!     Dat kwam

 

Om te lyden,     Om te stryden,

 

Nu verheeven!

 

Dat wy voor Uw Aanschyn leeven!

Jae trek ons naar de hoogte heen,
En doet ons moedig opwaarts treên;

Wy vinden ons vaak traegen!

Och dat Uw' Geest ons daag'lyks wekk'
En immermeer naar booven trekk'

Op dat wy niet vertzaegen!

ô Dan,     Soo kan,

't Hert door hoopen,     Vyerig loopen,

Sonder matheid,

Werwaarts dat ons ook Uw' pad leid!

Pause.

Wy vallen met der Jong'ren-schaar,
Voor uwe Voeten, t'samen, daar;

[p. 68]

 

Op dat ons hert U loove!

 

GY Heer, met wien wy reets geset'

 

Syn in den Hemel, GY belet,

 

Dat geene macht ons roove:

 

JESU!     Geef nu

 

Offerhanden,     Om te branden!

 

En te seeg'nen,

 

U! die ons soo kwaemt bejeeg'nen!

Meer dan Elias, jae veel meer
Syt GY: Die liet syn' mantel neer;

Doch Gy sendt segen-plassen;

GY sendt van boven op Uw volk
Een wonder schoone zegen-wolk,

Op dat ze vrugtbaar wassen;

Heyland!     Uw Hand

Is mildaedig,     En genaedig

Over allen,

Die voor uwe Voeten vallen!

Syt Gy naar 't oog, verr' van ons af,
Gy hebt nogtans een Herders-staf;

En syt van ons niet verre:

O! dat wy door Geloof U sien,
En al geduurig tot U vliên;

Gy biyft ons' Leidings-Sterre,

Och ja!     Blyf na,

Met Uw' Waarheid!     Licht, en Klaarheid!

[p. 69]

 

Troost, en Zegen!

 

Ons naby, op all' ons' wegen!

Syn wy besweeken, raak ons aan,
Als Gy JOHANNES^* hebt gedaan;

Leer ons in geest aanbidden!

Wy vallen need'rig U te voet;
Ach sterk Gy onsen swakken moed!

En blyf by ons in 't midden!

Dat GY,     En wy,

(Uwe Leden)     Hier beneden,

Soo genaeken,

Dat w' aan 't hert Uw' Liefde smaeken!

O! wat een hoop' der heerlykheid
Is voor hun, die in eenigheid

Aan U, den HOOFDE, kleeven!

Kan 't hoofd wel lyden, dat het lyf
Altyd in krank- en swakheid blyf',

En afgesondert leeve?

Ach neen!     't Geween,

Daar s' in saajen;     Eer se maajen,

Sal niet duuren,

Dan maar een'ge korte uuren!

Der Eng'len taal was ‘ Nu hoe lang,
O Galileërs! staat Gy, bang?

* Openb, I.17.

[p. 70]

 

Wyl HY is weggenoomen!

 

't Is maar voor een' bepaalden tyd,

 

Dat gy, voor u, Zyn af-syn lyd't;

 

HY sal eens weederkoomen,

 

Met Macht!     Met Kracht!

 

Uyt syn Woning!     Als een Koning!

 

Op de Wolken!

 

Om te richten al de Volkên!

De plaatse wordt vast toebereidt;
Wel dien, die zaelig ingeleidt,

Daar eeuwig sullen woonen;

Daar 't al verkwikkend Leevens-licht,
Van JESUS God'lyk aangesicht

Sig heerlyk zal vertoonen!

ô DAG!     Wie sag

Uw's gelyken?     Dan sal wyken,

Wat voor desen,

Ons hieldt in het laage wesen!