|
| |
| |
| |
XVIII.
1 Tim. III:16. De Verborgentheid der Godzaligheid is groot: God is geopenbaert in 't vleesch. enz.
Wyse Ps. 89.
1.
WAt is 't een groot Geheim! daar alles stil voor staet!
Wat diepte, sonder grond! soo men hier peilen gaet!
Gods SOON (de Man Syn's Raads) komt tot ons naar beneden!
HY, die het licht bewoont, komt in de donkerheden!
HY, voor wiens hoogen Throon de saal'ge geesten swieren,
Daalt neêr tot in een' stal van reedeloose dieren!
2.
HY, die de HEERE was van alle d'aardsche Goôn,
Moet nu, op het bevel van den Romeinschen Throon,
In 's moeders lichaam, sig naar Beth'lem heenen spoeden!
| |
| |
HY, die met hoog Gesag het Heidendom sal hoeden,
Die moet, ô wonder ding! eerst dalen, en sig buygen,
Om van verlooch'ning, en versmaatheid te getuygen!
3.
HY, wien het eigendom van Aard', en Hemel hoort,
Wiens al doordringend oog geen plaats, (hoe rein) bekoort,
Moet thans in eene Stall', en Kribbe sig bevinden!
Daar! daar men 't domme vee gewoon is vast te binden;
HY, die van al wat leeft, moet worden aangebeeden,
Wordt in de woonplaets van de menschen niet geleeden!
4.
HY, die soo ryk was, dat HEM niemant sy gelyk,
Wordt soo gering, en arm dat HY, bykans in slyk,
Ter neder ligt! en daar, in windselen omwonden,
Een Magt'loos Kind vertoont, als Een, die voor de sonden.
In swakheid kwam, en vol van mensch'lyke gebreeken!
HY, die selfs d' AARDE draagt, kan 't hoofd nu niet opsteeken!
| |
| |
5.
Dus wierdt de grootste HEER, nu self een laagste Knecht!
HY, wien het Recht toekomt, betaelt hier self het Recht!
HY, die de Koningen op hunnen Throon moet styven,
Sal sig, als onderdaan, hier meed' op laaten schryven!
Het Beth'lem Ephrata, hoe seer veragt van buyten,
Doet deesen WORTEL uyt haar dorre aarde spruyten!
| |
Pause.
6.
Wie is 't, die regt verstaat zulk een geheimenis?
't Is die alleen, aan wien 't de HEERE maakt gewis;
Wien 't onder 't ooge komt, hoe om des sondaars schulden,
De Borg, en Losser sulk een' armoed' moeste dulden,
Om weêr te brengen, 't geen men Adam sag verbeuren,
Wanneer hy sig van GOD, soo droevig, af liet scheuren!
| |
| |
7.
Dan siet men, hoe HY wierdt sulk een verschooveling,
Om 't arme Adams-kind, (onweerdig eenig ding)
Weêr in te voeren in de saal der Hemel-schaaren;
En dus de duyst're nacht voor hun te doen opklaaren;
Om die, die als een Nest van alle boosheid krielen,
Door SIG te heiligen, op dat sy GOD gevielen!
8.
Wel dan! geloste schaer! spreek dank'lyk in den geest,
Dit is een dag van GOD gemaakt! Een jubelfeest!
Waar op dat sig vertoont het Godd'lyk meededoogen:
O heilgebeurtenis! O wonder in ons' oogen!
Daar d' eene Afgrond roept tot d'andre, van beneeden,
Aanbidt IMMANUEL, in all' syn heerlykheeden!
|
|
Auteursrechtvrij