Proeve van liederen en gezangen voor den openbaaren godsdienst

XXXVI.
Een lied. Wijze, Ps. CXXXV.

Bij het eindigen van den Godsdienst.

Rijst nu op, verloste schaar!
Om voor uwen God te staan.
Steekt, op 't brandend hart-altaar,
Milden wierook dankbaar aan!
Brengt eenstemmig uwen Heer
Lof, aanbidding, huld' en eer!

[p. 124]

 

Wagt getroost de zaligheid,

 

Die Hij u, in 's Vaders huis,

 

Toegezegd heeft en bereidt.

 

Buigt uw schouders onder 't kruis,

 

Dat u hier vermoeit en knelt,

 

Maar een wisse kroon voorspelt.

 

 

 

Reist, als broeders, hand aan hand;

 

Reist in liefde, reist in vreugd

 

Naar het eeuwig vaderland;

 

't Rijk van blijdschap, licht en deugd;

 

Waar reeds menig strijdeling

 

Eenen lauwerkrans ontving.

 

 

 

Draagt elkanders lasten! treurt

 

Met den droeven; weest verblijd

 

Met het vrolijk hart; en beurt

 

Moeden op, in bangen strijd.

 

Op de togt door een woestijn

 

Moet men allen alles zijn.

[p. 125]

 

Gij, die zegent en behoedt,

 

Op ons allen schijn' uw licht!

 

Geef ons allen kragt en moed,

 

Door uw vriendlijk aangezigt!

 

Uw Genaê, o Heiland! zij

 

Ons in nood en dood nabij!