Kleine gedichten voor kinderen

[p. 133]

De Eenzaamheid.

Denkt niet, lieve speelgenooten!
Dat de tijd mij heeft verdroten,

Toen ik gist'ren zat alleen.

Die vermaak heeft in het lezen,
Hoeft geen eenzaamheid te vreezen

Maar is altoos weltevreên.

[p. 134]

 

Vader zegt, dat brave menschen

 

Dikwijls naar die uurtjes wenschen;

 

Dikwijls naar bun kamer gaan,

 

Om in oude en nieuwe boeken

 

Wijze lessen op te zoeken:

 

En dat staat mij wonder aan.

 

'k Won zoo graag verstandig wezen

 

En ik worde ook graag geprezen,

 

'k Zeg, zooals het bij mij leit;

 

Dient er dan, om veel te weten,

 

Menig uurtje nog gesleten,

 

Welkom! welkom! eenzaamheid!