Het voorgeborchte

[p. 118]

Lied van Moore¹⁾.
Aan mijne jongste zuster.

Een ijle schaduw is deze aard;

Voor 't oog een vlot gewemel;

Der vreugden lach, der smarten traan,
Misleidend blinken ze en vergaan -
Van al wat is blijft niets bewaard,

Dan, God, uw Hemel!

Valsch is het licht van 's waerelds roem,

Een kleurloze avondschemel;

En liefde- en hoop- en schoonheidsbloem
Zijn kransen voor het graf bereid:
Daar is geen schoon, geen heerlijkheid,

Dan, God, uw Hemel.

Ach, pelgrims in den meirorkaan,

Doen we ons verstandsgeremel,

Bij 't stralen van verbeeldingslicht,
Al uitgaan op de graauwe baan:
Geen rustoord vindt ons mat gezicht

Dan, Heer, uw Hemel.

Van dáar, van dáar wat waarde heeft

In 't ijdel stofgewemel:

Van dáar alleen de hóoger Zon
Die, op deze aard, der vreugden bron
En glans en kracht tot laving geeft:

Daarheen! - ten Hemel!

1852.

1) Op dit lied is muziek gezet door den Heer Richard Hol.