Den Cleefschen Pegasus

Danck-Lof,

Aen den Doorluchtighen Hoogh-ghebooren Prince van Nassau etc. Over een groote vergulde Bocael die dien Prince my dede vereeren voor dat myne cleyne penne een Loff gemaeckt hadde die nu verlooren is van den Vrede.
Tusschen
Syn Keur-Vorst Doorlucht, ende Hoogh ghebooren Stenden des Vorstendoms Cleve ende Marck. Octob. 1653.

O Prins MAVRITS hoogh verheven,

Hoe moet ick u dancken seer,

Ghy Vorst hebt aen my doen gheven,

Een Present van groote Eer,

Als ghy Prins die my deed senden,

Liet my seggen ghy Prins woud,

'k De gesontheyt van de Stenden,

Daer uyt somtijts drincken soud.

Om ghy Prins dede my schencken,

Van Goudt silver een Bocael,

[fol. G2v]

 

Dat ick daer door soud ghedencken,

 

d' Hooghe Stenden altemael,

 

Waer meed ghy ô Vorst deed hooren,

 

Hoe ghy Prins de Stenden Mindt,

 

Iae soo hoogh hebt uyt vercooren,

 

Als een Vader doet syn kindt.

 

De Bocael Ryxdaelders inne

 

Waren, dus ghy Vorst betoont,

 

Ghy Prins gaet de cunst beminne,

 

End die met groot Eere Loont.

 

Want om dat ick had geschreven,

 

Loff des Landt daghs hooge vreed

 

Daerom hebt ghy Vorst doen geven,

 

My dees Gift, Genade meed.

 

Cato ginck syn Zoon voor lesen,

 

Als u eenen Vriendt wat geeft,

 

Hy doch Danckbaer soude wesen,

 

Al soo langhe als hy leeft.

 

Ick wel geerne soude toonen,

 

Aen u Prince van Nassouw,

 

Dat die Lessen by my woonen,

 

Dienen u in Eeren trouw.

 

Maer siet Vorst myn cleyne Penne,

 

Kan niet haere schuldigheyt,

 

Soo uyt schrijven ick bekenne,

 

Tot volcomen Danckbaerheyt.

 

Daer om wilt my Vorst vergeven,

 

Ick dit Prins soo sleght beschrijf,

 

Maer weet dat ick al myn leven,

 

V Dieners in Eeren blijf.

Binnen Cleve 23. Octob. 1653.