Den Cleefschen Pegasus
(1654)–Maria-Margareta van Akerlaecken–
Auteursrechtvrij
[Folio C8v]
| |
Dat het was duyster
Waerom die lie'n
V schoone luyster
Niet konde Zien.
O dagh verheve
In yeders sin,
Dat quam tot Cleve
Soo' u Keur-Vorstin,
Gereyst van Aken
En meed van Spa,
Hopen wy smaken
Nu Godts gena,
In het verleenen
Een Keur-Prins fris,
Waer door uyt weenen,
Dit Landt dan is.
O Blyden Dagh,
Waer in men sagh
De Keur-Vorstinne
September vijf,
Naer langh wegh blijf,
Op 't Hoff al binne,
De Stadt van Cleef,
Het Iaer men schreef,
Duysentses Hondert,
Tween Vijftich oock,
Met vuyr en roock
Werdt seer ghedondert.
O Keur-Vorstinne,
Ick bidt u denckt
Hoe het myn Sinne,
Seer heeft gecrenckt,
Dat ghy soo langhe,
Hebt wegh gheweest
Waer om 'k was bange,
Ick mijnen geest,
Van Poësyen,
Niet meer kond sien
Maer al die tyen,
Is wegh gaen vlien,
Om dat ick stadich,
Vol droefheyt was.
Daerom beradich
Weeck van mijn ras,
Soo haest ghy komen
Zyt, werdt ick bly,
Dus ick vernomen
Heb weer by my,
Ick end' cond' maken,
Noyt Versen siet,
Dat deed mijn smaken,
Al meed verdriet.
| |
[Folio D1r]
| |
Dien geest verheven,
Ick lagh als doodt
'k Com weer in't leven
Door u ô groot.
Ghy Keur-Vorstinne,
In Deughden zijt,
Dus u beminne,
De werelt wijt.
U liefljick wesen,
Seer wonder schoon,
Moet sijn ghepresen,
En spant de Croon,
By vele Vrouwen
Die men oyt sagh,
Ofte aenschouwen,
Ter werelt magh.
Dit gemaeckt binnen Cleve den 6. Septemb. 1652.  |
|