Zwervers verzen

[p. 47]

XXIX.
Voorbij.

Er ging iets moois voorbij,
Zoo aan mijn hoofd voorbij,
Vlak langs mijn hart voorbij -

Ik wist niet wat.

Ik dee mijn venster dicht,
En bei mijn oogen dicht,
En al mijn vingers dicht -

Of ik het had.

Ik keek mijn venster uit,
Zag naar de verte uit,
Hoog naar de hemel uit -

Of het daar stond.

Ik liep naar buiten toe,
Heel naar de verte toe,
Zoo naar de hemel toe -

Of ik het vond.

[p. 48]

 

Daar bij de wei daar zong,

 

Daar door de boomen zong,

 

Hoog in de hemel zong -

 

De lente een lied.

 

 

 

Ik zag een kindje gaan,

 

En nog een beestje gaan,

 

En nog een meiske gaan -

 

Dat was het niet.

 

 

 

'k Zocht bij de rozenboom,

 

Onder de pereboom,

 

Onder de appelboom -

 

Ik zag er niets.

 

 

 

Toen ben ik heengegaan,

 

Ben ik maar weggegaan,

 

Ben ik naar huis gegaan -

 

Zoo zonder iets.

 

 

 

Ik nam mijn eigen hart,

 

Keek in mijn groote hart,

 

Diep in mijn leege hart -

 

Of het daar lag.

 

 

 

Tot de dag henen was,

 

Totdat het avond was,

 

Tot het zoo donker was -

 

Dat ik niets zag.

 

 

[p. 49]

 

Toen, in de schemering,

 

Dacht 'k in de schemering,

 

Dat in de schemering -

 

Iemand mij riep - -

 

 

 

Toen heb ik zacht geschreid,

 

Heb ik heel stil geschreid,

 

Heb ik zoo lang geschreid -

 

Totdat ik sliep.