Zingende stemmen(1916)–C.S. Adama van Scheltema– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 8] [p. 8] De Vrouwen Wij komen uit duister verleden, Uit land van ellende vandaan - Hoor, hoe onze ruischende schreden Naar 't land van de toekomst gaan! Naar 't land, dat zooveel vrouwen zagen Aan den rand van hun horizont, - Toekomst, die hen 't heden deed dragen - Maar die geen moede voet vond. Want strook na strook viel voor hun oogen Van die wachtende wereld af - Tot hun brekend hart scheen bedrogen: Dat land lag achter hun graf! Zij zonken in de' afgrond der tijden, Naamloos in een naamloos verleên - De weg dien zij voor óns bereidden, Gaat over hun harten heen. Zie zusters: - dwars over de aarde Buigt een breede, donkere baan Langs de doornen van 's werelds gaarden - Dien weg zijn vrouwen gegaan! [pagina 9] [p. 9] Maar van wie, met tranen ompereld, Als een herfstbloem ter neder boog, Rees door de wolken onzer wereld Een heldere vonk omhoog. Zie: - dwars door het eeuwig gewemel Van sterren die weemlende baan, Zich buigend van hemel tot hemel - Dien weg zijn vrouwen gegaan! En elk onzer zusteren hief de Vlammen van haar ziel in den nacht - Vlam van leve' en leed: - vlam van liefde, Van liefde, die niets verwacht. En elk, die gebogen door smarten Zich boog bij een doovende vlam, Schonk de brandende olie haars harten In 't hart van wie na haar kwam. Wij waren, die 't bitterst deel leden Van al 't bittere leed op aard! Die in stilte hebben gestreden - In stilte hebben gebaard. [pagina 10] [p. 10] Wij, zoo rijk aan al 's werelds wanen, Wij, zoo arm aan 's werelds geluk: - Wij hebben door droomen en tranen Gedragen der menschheid juk! Wij, wij, die ten eeuwigen dage Zoo heilig en zwak zijn genoemd - En daarvoor het zwaarst moesten dragen - En daarvoor 't diepst zijn verdoemd! Maar wij ook hebben door de tijden In onzen gemartelden schoot De toekomst gedragen naar 't wijde Belovende morgenrood! Zie zusters die brandende kammen, Ontstraald aan den rijzenden dag! Strijdt mede om dien einder van vlammen - Strijdt mede dien laatsten slag! Want luister: - van achter de boorden Aan dat vuur'g ontluikend verschiet Ruischt een stroom van stormende akkoorden Ruischt golvend een zegelied! [pagina 11] [p. 11] Geen lied van belofte en verlangen Uit 't land van een eeuwigen vree - Maar de eeuwig wisselende zangen Van de eeuwig zingende zee! Lied van óns, van der vrijheid scharen, Lied uit onze juichende jeugd, Zee van witte, dansende baren - Zee van muziek! - zee van vreugd! - ... Wij komen uit duister verleden, Uit land van ellende vandaan - Hoor die duizend ruischende schreden Naar de dagende toekomst gaan! Vorige Volgende